حنکحنک به فتح حاء و نون در کلمات فقها به طرف عمامه اطلاق شده است. ۱ - معانی حنک۱-حنک کام. ۲-زیر چانه. ۳-طرف عمامه. حنک در لغت به معنای کام (سقف دهان) و زیر چانه به کار رفته است، [۱]
مجمع البحرین ج۵، ص۲۶۳.
۲ - حنک در اصطلاح فقهادر کلمات فقها به طرف عمامه - از آن جهت که از زیر چانه گذرانده میشود- اطلاق شده است. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۳۸۰-۳۸۱. رده‌های این صفحه : واژه شناسی
|