زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حرام غیری





فعل حرام به واسطه مفسده موجود در فعل مرتبط با آن را حرام غیری گویند.


۱ - تعریف



حرام غیری، مقابل حرام نفسی بوده، و به فعلی گفته می‌شود که خودش مورد غضب مولا نبوده و مفسده ملزمه مفسده‌ای که ترک آن واجب بوده و شارع اذن در فعل آن نداده ندارد، اما از آن جا که مقدمه حرام دیگری است که دارای مفسده ملزمه است این فعل نیز که مقدمه آن قرار گرفته، مفسده غیری پیدا کرده و حرام غیری می‌گردد؛ به بیان دیگر، حرام غیری، ذاتاً حرام نیست، بلکه به واسطه مفسده موجود در غیر، حرام گردیده است؛ مثل مقدمات فعل حرام، و حرمت نماز در مکان یا لباس غصبی .

۲ - اختلاف در حرمت شرعی



در این که حرام غیری حرمت عقلی دارد، اختلافی نیست، اما در حرمت شرعی آن و این که آیا شارع مستقل از حکم عقل، به حرمت آن حکم کرده است یا نه، اختلاف وجود دارد.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۴۹۵-۴۹۴.


۳ - پانویس


 
۱. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۴۱۸.    
۲. عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱، ص۳۵۷.    
۳. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۴۹۵-۴۹۴.


۴ - منبع



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۷، برگرفته از مقاله «حرام غیری»    

رده‌های این صفحه : حرام




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.