تفسیر احمد بن صبیحاحمد بن صبیح فرزند صبیح اسدی کوفی فقیه، مفسر و محدث شیعه می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالی مؤلفتفسیر احمد بن صبیح (تفسیر ابن صبیح) اثر ابوعبدالله احمد (م ح ۱۹۰ ق) فرزند صبیح اسدی کوفی فقیه، مفسر و محدث شیعه. گـفته شده که زیدیه او را از خود می‌دانند ولی این موضوع صحیح نیست و زیدی بودن وی نفی شده است. ۲ - معرفی تفسیرتفسیر وی به زبان عربی در یک جلد به شیوه روائی است. ابوالعباس نجاشی (م ۴۵۰ ق) در رجال خود پس از توثیق وی و نفی زیدی بودن او کتاب تفسیر مذکور را ضبط کرده است. شیخ طوسی (م ۴۶۰ ق) آن را در الفهرست ضبط نموده است و سید حسن صدر در تاسیس الشیعه وی را توثیق نموده سپس تفسیر او را ذکر کرده و این مفسر را در طبقه ابن عیسی که عصر حضرت امام رضا (علیه‌السّلام) را درک نمود می‌شمارد. تفسیر مذکور را مفسران شیعه طی کتب تفسیرهای خویش نقل کرده‌اند. فرات کوفی در تفسیر خود معروف به تفسیر فرات کوفی در تفسیر آیه ۱۹۹ سوره بقره «ثم افیضوا من حیث افاض الناس» به نقل از استادش حسین بن علوان از حضرت صادق (علیه‌السّلام) می‌نویسد: سوگند به پروردگار و کعبه که آنان را به علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) هدایت کرده است، که هرکس به او راه یافت، ره یافته شد، و هرکس نیافت، گمراه شد. [۲]
شیخ طوسی، محمدبن حسن، الاستبصار، ج۲، ص۱۲۷.
[۵]
صدر، سیدحسن، تاسیس الشیعة، ص۳۲۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن دوم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۵. |