امر ثانویامر متعلق به شیء، بعد از عدم امکان امتثال امر واقعی اوّلی را امر ثانوی گویند. ۱ - تعریفامر ثانوی، مقابل امر اولی است و به امری گفته می‌شود که به عناوین ثانوی تعلق می‌گیرد؛ یعنی امری که در حالاتی هم چون جهل به حکم واقعی، اضطرار، اکراه، تقیه و سایر عناوین ثانوی، متوجه مکلفان می‌گردد، مانند: امر به تیمم در صورت عدم دست رسی به آب برای وضو یا در صورت ضرر داشتن آب برای مکلف در آیه شریفه: ﴿فَتَیمَّمُوا صَعِیداً طَیباً﴾. ۲ - اقسامامر ثانوی دو گونه است: ۱. امر ثانوی اضطراری، که نوعی امر واقعی است و در مواقع اضطرار متوجه مکلف می‌شود؛ ۲. امر ثانوی ظاهری، که در صورت جهل و شک مکلف به حکم واقعی، متوجه او می‌گردد. [۲]
فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۱، ص۲۹۸.
۳ - عناوین مرتبطامر اولی؛ امر ظاهری؛ امر اضطراری. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۵، برگرفته از مقاله «امر ثانوی». رده‌های این صفحه : اوامر
|