زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اقعاء





اقعاء به معنی سینه پا بر زمین نهادن و قرار دادن باسن بر پاشنه پا می باشد. تعریف یاد شده برای اقعاء، بین فقها مشهور است.


۱ - تعریف اقعاء در نزد لغویان



معروف نزد لغویان، تعریف اقعاء به نشستن بر روی باسن و بالا آوردن ساق‌های پا و تکیه کردن بر پشت است همچون نشستن سگ. از این موضوع در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.

۲ - کراهت اقعاء در نماز



اقعاء میان دو سجده، بلکه در همه حالت‌ها در نماز مکروه است.

۳ - حرمت اقعاء در تشهد



برخی، اقعاء در حال تشهد را حرام دانسته‌اند.

۴ - پانویس


 
۱. نجفی جواهری، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۹۳.    
۲. محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۲، ص۳۱۰.    
۳. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۸۹.    
۴. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۵۷۵.    
۵. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۸، ص۳۱۳.    


۵ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۶۵۶.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | فقه | نماز




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.