ادراک (منطق)ادراک، در منطق عبارت است از مطلق علم و آگاهی. ۱ - توضیح اصطلاحادراک، در منطق عبارت است اندر یافتن و علم و آگاهی یافتن، مطلق علم و آگاهی خواه تصور خواه تصدیق، خواه حسّی خواه عقلی، خواه حصولی خواه حضوری. «هر علمی و ادراکی که باشد چون آن را اعتبار کنند از دو حال خالی نباشد: یا مجرّد یابند از حکم چه به اثبات و چه به نفی، و آن را تصور خوانند، یا مقارن حکم یابند به اثبات یا نفی و آن را تصدیق خوانند». «چون نفس به یکی از حواس ظاهر ادراک محسوسی کند، صورتی مساوی آن محسوس در خیال او مرتسم شود، تا بعد از غیبت آن محسوس، به هروقت که خواهد به ادراک آن صورت معاودت تواند کرد در باطن خود». «و هرادراکی معدّ باشد نفس را در حصول ادراکی دیگر. و به آن سبب ادراک دوم بر او آسان‌تر از ادراک اول بود.». ۲ - پانویس
۳ - منبعخوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۹. رده‌های این صفحه : ادراکات | اصطلاحات منطقی
|