زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابومحمد عبدالله بن محمد احوص





ابومحمد عبدالله بن محمد انصاری، معروف به احوص از شاعران عصر اموی در مدینه بود که سرانجام به سال ۱۰۵ قمری در دمشق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد، عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عاصم اوسی انصاری، که به جهت تنگی گوشه چشمش به «احوص» ملقب گردید. وی از شاعران اهل مدینه است که به سرودن شعر در دو زمینه هجو و تغزل شهرت یافت. احوص مدتی نزد ولید بن عبدالملک رفت و مورد احترام قرار گرفت، اما بعداً ولید درباره او چیزهایی شنید که از وی ناخشنود گشت، لذا دستور داد تازیانه‌اش بزنند و به جزیره «دهلک» در دریای سرخ تبعید کنند. احوص در آن‌جا بود تا این‌که یزید بن عبدالملک به خلافت رسید. یزید دستور داد او را آزاد سازند. احوص به دمشق بازگشت. او به سال ۱۰۵ قمری در همان‌جا درگذشت.

۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۱۶.    
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۴، ص۴۱۶.    
۳. بغدادی، عبدالقادر، خزانه الادب، ج۲، ص۱۶.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۸۶.    
۵. ابن سلّام جُمَحی، محمد بن سلام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۶۵۰.    
۶. ابن عدیم، عمر بن احمد، بغیه الطلب فی تاریخ حلب، ج۳، ص۱۳۲۲.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۹۰.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.