ابن برقیابوعبدالله محمد بن عبدالله زهری (م ۲۴۹ق)، معروف به ابن برقی، از محدثان و دانشمندان مالکی مذهب قرن سوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم زهری مصری برقی، معروف به ابن برقی، اهل مصر و از موالی بنی زهره بود. به جهت اینکه همراه برادرانش برای تجارت به برقه، ناحیهای وسیع بین اسکندریه و آفریقا در رفت و آمد بود، به برقی شهرت یافت. قاضی عیاض وی را از دانشمندان مالکی دانسته و مینویسد: برقی حدیث را از بزرگانی چون عبدالله بن عبدالحکم، اشهب، عبیدالله بن صالح و نعیم بن حمّاد فرا گرفت. او از خاندانی دانشمند در مصر بود و خود محدثی صاحب نام و فهیم بهشمار میآمد. رجالشناسان اهلسنت بر وثاقت وی تاکید کردهاند. برقی افزون بر حدیث، به رجال حدیث نیز آگاهی کامل داشت و آن را از استاد مشهور این فن، یحیی بن معین آموخت. از برقی کسانی چون ابوحاتم رازی، ابن وضاح و قاسم بن اصبغ حدیث شنیده و روایت کردهاند. ۲ - وفاتوی در نهایت به سال ۲۴۹ق درگذشت. ۳ - تالیفاتآثار بر جای مانده از وی عبارتاند از: الضعفاء اخلاق النبی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) همچنین کتابی در تاریخ کتابی در طبقات کتابی در رجال موطا و غرائب آن و تالیفی در مختصر ابن عبدالحکم دارد که اختلاف فقهای بلاد را به آن افزوده است. ۴ - پانویس۵ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۰۱-۷۰۲، برگرفته از مقاله «محمد زهری». ردههای این صفحه : دانشمندان قرن 3 (قمری) | درگذشتگان سال 249 (قمری) | راویان اهلسنت قرن 3 (قمری) | شخصیتهای قرن 3 (قمری) | علمای اهلسنت قرن 3 (قمری) | مؤلفان قرن 3 (قمری) | محدثان مالکی مذهب
|