زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

آب استنجاء





به آب استفاده شده در تطهیر مخرج ادرار و مدفوع، آب استنجاء گویند و احکام آن در باب طهارت آمده است.


۱ - پاک بودن



آب قلیل - بنابر مشهور - به مجرّد ملاقات با نجاست، نجس مى‌شود. بنا بر قولى آب استنجاء، نجس است؛ ولى مورد عفو قرار گرفته است.

۱.۱ - شرایط


آب استنجاء با شرایط زیر پاک است:
۱) عدم تغییر رنگ، بو یا مزه آب؛
۲) نرسیدن نجاستى از خارج به آن؛
۳) عدم تجاوز بیش از حدّ متعارف ادرار و مدفوع از محل خروج.

۲ - طهارت



وضو و غسل با آب استنجاء جایز نیست، امّا در جواز تطهیر چیز نجس با آن -بنا بر طهارت آن- اختلاف است. در این احکام، تفاوتى در آب استنجاء حاصل از شستن اول و دوم مخرج بول -بنا بر قول به اعتبار تعدّد شستن- نیست.

۳ - پانویس


 
۱. طباطبایی یزدی، محمدحسن، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۰۲.    
۲. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱، ص۳۵۳-۳۵۸.    
۳. نراقی، احمد بن محمدمهدی، مستند الشیعة، ج۱، ص۹۶-۹۷.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۱، ص۹۱.    


رده‌های این صفحه : آب | احکام طهارت | اصطلاحات فقهی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.