انس بن حرث کاهلی

از شهداى كربلا و از اصحاب پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و از یاران علی بن ابیطالب علیه السلام بود. او از شيعيان كوفهو از طايفه بنى كاهل از بنى اسد بود كه از عرب‌هاى شمال محسوب مى شدند.

پدر انس حارث بن نبیه اسدی کوفی بود. انس و پدرش هر دو از شیعیان صدر اسلام و از اصحاب صفه بودند. او در کنار پیامبر در جنگ های بدر و حنین شرکت کرده بود، در حدیثی مشهور که مورخین شیعه و سنی چون جزری و ابن حجر نیز آن را نقل کرده اند چنین می گوید: روزی خدمت پیامبر خدا رسیدم. حسین بن علی علیه السلام کنار او نشسته بود.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «ان ابنی هذا یقتل بارض من ارض العراق، الا فمن شهده فلینصره؛ این فرزندم در سرزمین عراق کشته می شود، هر کس در زمان او زنده است باید یاریش دهد».

انس به هنگام واقعه عاشورا پيرمردى سالخورده بود و به حکم صحابه پیامبر بودن در کوفه موقعيتى والا داشت. او شبانه خود را به كربلا رساند و روز عاشورا در ركاب امام حسين علیه السلام به سعادت شهادت رسيد. رجزى كه مى خواند، چنين بود: قد علمت كاهلها و دودان و الخندفيون و قيس عيلان بان قومى آفة للاقران.

ترجمه: قبایل کاهل که قبیله من است و ذودان و نیز فرزندان خندف و قیس عیلان می دانند که قوم من، آفت و دشمن حریفان خودند. ای قوم من، مانند شیر خفان باشید و هم اکنون با این قوم روبرو شوید و آنها را بزنید. آل علی حزب خدا و آل حرب (یعنی ابوسفیان) حزب شیطان است.

در برخى منابع، نام او مالك بن انس كاهلى آمده است.

پانویس

منابع

• جواد محدثى، فرهنگ عاشورا.
• انس بن حارث کاهلی اسدی، طهور دانش، بازیابی: 30 بهمن 1392.