سید محمد ضیاءآبادی
استاد اخلاق | |
| |
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۰۷ش |
زادگاه | قزوین |
تاریخ وفات | ۱۳۹۹ش |
محل دفن | شهر ری، حرم عبدالعظیم حسنی |
شهر وفات | تهران |
اطلاعات علمی | |
استادان | سید حسین بروجردی، امام خمینی |
محل تحصیل | قزوین، قم |
تألیفات | امامت، توسل، صفیر ولایت، حج برنامه تکامل |
سید محمد ضیاءآبادی (۱۳۰۷-۱۳۹۹ش) سخنران دینی و از مجتهدان و استادان اخلاق شیعه در تهران بود. او از شاگردان آیتالله بروجردی و امام خمینی بهشمار میرفت.
ضیاءآبادی آثاری مانند توسل، امامت، حج برنامه تکامل و توبه نگاشته و تفسیر برخی از سورههای قرآن مانند انفال، یونس و توبه را منتشر کرده است. جلسات سخنرانی او که در طول ۱۵ سال برگزار شده، در مجموعهای به نام صفیر ولایت به چاپ رسیده است.
زندگینامه و فعالیتها
سید محمد ضیاءآبادی در سال ۱۳۰۷ش برابر ۱۳۴۷ق در روستای ضیاءآباد قزوین متولد شد.
او از سال ۱۳۲۰ش در قزوین به تحصیل علوم دینی پرداخت و در سال ۱۳۲۸ش وارد حوزه علمیه قم شد و به مدت ۱۲ سال علوم حوزوی را فراگرفت. ضیاءآبادی در سال ۱۳۴۰ش و بعد از درگذشت سید حسین بروجردی، مرجع تقلید شیعه، به تهران مهاجرت کرد.
ضیاءآبادی در حوزه علمیه تهران به تدریس کتابهای حوزوی مانند مطوّل، معالم الاصول، رسائل و مکاسب در مدرسه علمیه آیتالله مجتهدی پرداخت. او همچنین سخنرانی دینی انجام میداد و کلاس اخلاق برگزار میکرد. وی سالیانی در تهران، در مسجد علی بن موسیالرضا(ع)، در خیابان شهید قادری (سقاباشی) و مسجد علی بن الحسین(ع) دربند جلسات تفسیر و اخلاق داشت. او را خطیبی بلیغ دانستهاند.
درگذشت
ضیاءآبادی در ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ش، در ۹۲ سالگی، بهدلیل ابتلا به بیماری کرونا در تهران درگذشت. سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران، سید علی سیستانی و لطفالله صافی گلپایگانی، از مراجع تقلید شیعه، به مناسبت درگذشت وی پیام تسلیت صادر کردند.
او در شهر ری و در حرم عبدالعظیم حسنی دفن شد.
استادان
سید محمد ضیاءآبادی ادبیات عرب و منطق را در قزوین نزد یحیی مفیدی، مدیر مدرسه علمیه التفاتیه آموخت. او شرح لمعه، رسائل، مکاسب و منظومه سبزواری را از سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، فقیه و فیلسوف شیعه فراگرفت. دیگر استادان وی در حوزه علمیه قم عبارتند از:
- سید حسین بروجردی، درس خارج
- امام خمینی، درس خارج
- سید محمدحسین طباطبایی، اسفار اربعه و تفسیر قرآن
- سید محمدرضا گلپایگانی
- سید محمدباقر سلطانی طباطبایی (درگذشت ۱۴۱۶ق)، بخشی از کفایة الاصول
- عبدالجواد سدهی اصفهانی (درگذشت ۱۳۶۸ش)، بخشی از کفایة الاصول.
آثار
سید محمد ضیاءآبادی، آثاری تألیف کرده که بیشتر در موضوع تفسیر قرآن، امامت و اخلاق است. برخی از آثار او عبارتند از:
- توسل؛ که در آن به موضوع توسل از دید قرآن، سنت پیامبر(ص) و عقل پرداخته شده است.
- امامت
- حج برنامه تکامل
- بیان قرآن؛ که شامل بخشی از تفسیر سوره قیامت است و در آن به اینکه اهل بیت(ع) همان قرآنِ مبین هستند، پرداخته شده است.
- قرآن و قیامت؛ که شامل تفسیر سوره قیامت است
- تفسیر سورههای انفال، یونس، توبه و یوسف که هر کدام به صورت مستقل به چاپ رسیده است.
- عطر معرفت: گلواژگانی از گلستان معرفت توبه؛ شرح دعای سی و یکم صحیفه سجادیه است.
- قساوت بیماری مهلک بشر؛ که در آن به عوامل قساوت قلب پرداخته شده است.
- شب مردان خدا؛ که در آن از آداب و فضیلت نماز شب سخن گفته شده است.
- موعظه یا راه پیشگیری از نفوذ شیطان در دل انسان.
همچنین «صفیر ولایت»، «صفیر هدایت» و «صفیر سعادت» مجموعه کتابچههای ۶۸ جلدی است که از جلسات سخنرانی ضیاءآبادی، که در طول ۱۵ سال برگزار گردیده، پیادهسازی شده است. در این مجموعه به موضوعاتی مانند ارکان توحید، امامت، علم امامان(ع)، شفاعت، امام مهدی (عج)، توسل و زیارت پرداخته شده است.
پانویس
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۶.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۷ و ۴۹۸.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ۴۹۸.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۰.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۰.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۰.
- ↑ ، خبرگزاری فارس.
- ↑ «»، خبرگزاری شبستان.
- ↑ «»، پایگاه خبری تحلیلی پارسینه.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش، ج۳، ص۳۸۳.
- ↑ ، خبرگزاری ابنا.
- ↑ ، دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای.
- ↑ ، خبرگزاری شفقنا.
- ↑ ، خبرگزاری ابنا.
- ↑ ، خبرگزاری ابنا.
- ↑ «»، پایگاه اطلاعرسانی محافل مذهبی عقیق.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۷ و ۴۹۸.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۹.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۹.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۰.
- ↑ ابن الرضا، ضیاء الأبصار فی ترجمة علماء خوانسار، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۲۹.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۸.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۴۹۸.
- ↑ ، رادیو معارف.
- ↑ سبحانی، معجم التراث الکلامی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۸۴.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ مرکز تحقیقات حج، پژوهشکده حج و زیارت در یک نگاه، بیتا، ص۱۲.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ وفایی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۲.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۶.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ ادهمنژاد، «سید محمد ضیاءآبادی»، ج۷، ص۵۰۵.
- ↑ نصر اصفهانی، کتابشناسی حج و زیارت، بیتا، ص۷۹۸.
- ↑ نصر اصفهانی، کتابشناسی حج و زیارت، بیتا، ص۷۹۸ و ص۷۹۹.
- ↑ نصر اصفهانی، کتابشناسی حج و زیارت، بیتا، ص۸۰۳، ص۸۷۴،
- ↑ نصر اصفهانی، کتابشناسی حج و زیارت، بیتا، ص۸۰۵.
منابع
- ، رادیو معارف، بازدید مطلب: ۹ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ، خبرگزاری ابنا، تاریخ درج مطلب: ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۲۱ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ، خبرگزاری ابنا، تاریخ درج مطلب: ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۲۱ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ابن الرضا، مهدی، ضیاء الأبصار فی ترجمة علماء خوانسار، قم، انصاریان، ۱۳۸۲ش.
- ادهمنژاد، محمدتقی، «سید محمد ضیاءآبادی»، در مجموعه مقالات گلشن ابرار، گلشن ابرار، قم، نورالسجاد، ۱۳۸۶ش.
- ، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۱ش، تاریخ بازدید: ۹ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ، دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای، تاریخ درج مطلب: ۲۱ بهمن ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ، خبرگزاری شفقنا، تاریخ درج مطلب: ۲۱ بهمن ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ش.
- ، خبرگزاری ابنا، تاریخ درج مطلب: ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ش.
- «»، پایگاه اطلاعرسانی محافل مذهبی عقیق، تاریخ درج مطلب: ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ش، تاریخ بازدید: ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ش.
- سبحانی تبریزی، جعفر، معجم التراث الکلامی، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۴۲۳ق.
- شریفرازی، محمد، گنجینه دانشمندان، تهران، کتابفروشی اسلامی، ۱۳۵۲ش.
- «»، خبرگزاری شبستان، تاریخ درج مطلب: ۱۰ اسفند ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ش.
- «»، پایگاه خبری تحلیلی پارسینه، تاریخ درج مطلب: ۲۲ بهمن ۱۳۷۹ش، تاریخ بازدید: ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ش.
- ، بیجا، بیتا.
- نصر اصفهانی، اباذر، ، بیجا، بیتا.
- وفایی، مرتضی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۹۰ش.
پیوند به بیرون