سال ۲۴۵ هجری قمری
۴ - قرن ۳ هجری قمری - ۲ | |
امامت | |
---|---|
امام هادی(ع) (دوره امامت: ۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق) | |
حکومتهای سرزمینهای اسلامی | |
بنیعباس در عراق | متوکل عباسی |
طاهریان در نیشابور | طاهر بن عبدالله |
بنیامیه در اندلس | محمد بن عبدالرحمن |
ادریسیان در مراکش | یحیی بن محمد بن ادریس |
سامانیان در ماوراءالنهر و هرات | احمد بن اسد |
روم شرقی در ترکیه و یونان | میخاییل فرزند توفیل (تئوفیل) |
تولدها | |
ابنمجاهد | |
وفاتها | |
ذوالنون مصری | |
هارون بن جعفر بن ابراهيم طالبی |
سال ۲۴۵ هجری قمری، دویست (دو صد) و چهلم و پنجمین سال پس از هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. این سال برابر با بخشی از ۲۳۸و۲۳۹ خورشیدی و ۸۵۹و۸۶۰ میلادی بود. همچنین امام هادی علیهالسلام (امامت:۲۲۰-۲۵۴ق) امامت شیعیان جعفری را به دوش داشت.
امامت
این سال برابر با بیست و پنجمین سال امامت حضرت هادی (ع) (امامت:۲۲۰ق-۲۵۴ق)) و سیزدهمین سال عمر حضرت حسن عسکری (ع) (۲۳۲-۲۶۰ق) بود.
رویدادها
- متوکل دستور به ساخت شهرکی در شمال سامرا داد و آن را جعفریه نام گذاشت که متوکلیه نیز گفته شد. او برای ساخت این شهرک، پول کلانی پرداخت و دو کاخش، مختار و بدیع را ویران کرد و مصالح آن را برای ساخت این شهرک داد.
- زلزله در سرزمین مغرب و نیز در انطاکیه، دمشق، لاذقیه، بغداد و مدائن رخ داد که تلفات زیادی داشت.
- میخاییل، شاه روم شرقی، چند مسلمان دربند را برای متوکل فرستاد و برای آزادی دیگران، پول خواست.
- متوکل دستور داد نوروز به زمان اولیه خود بازگردد. او برای فرصت در دریافت خراج زردشتیها، نوروز را به تاخیر انداخته بود.
- متوکل، بر پزشک خود، بختیشوع، خشم گرفت، دستور به زدن ۱۵۰ ضربه تازیانه داد و به بند انداخت.
درگذشتن
- ثوبان بن ابراهيم، معروف به ذوالنون مصری، ابوالفياض، یکی از زاهدان مشهور و دارای آثار شعر و حکمت.
- نجاح بن سلمة، مسئول دیوان توقیع و نظارت بر کارکنان، با توطئه عبیدالله بن یحیی بن خاقان، وزیر متوکل و به اتهام خیانت در اموال، بدستور متوکل، شکنجه و کشته شد.
- محمد بن ابراهيم بن عبیدالله بن زیاد، اولین امیر خاندان زیاد در یمن.
- عسکر بن حسین (یا عسکر بن محمد بن حسین)، معروف به ابوتراب نخشبی، صوفی مشهور
- محمد بن القاسم، ابوالحسن، معروف به مانی الموسوس، شاعر مصری و مقیم بغداد.
- هارون بن جعفر بن ابراهيم، از خاندان جعفر بن ابیطالب: شاعر. او ابیاتی در رد سرودههای زبير بن بكار در بدگویی از آل ابیطالب گفته است.
- محمد بن هشام بن عوف، ابومحلم الشیبانی (زاد:۱۴۸ق)، وقایعنگار.
- عبدالرحمن بن ابراهیم بن عمرو، معروف به دُحیم (زاده:۱۷۰ق) محدث و قاضی در اردن و فلسطین، صحابهنگار.
- هشام بن عمار بن نصیر، ابوالولید، ابنمیسرة السلمی، (تولد:۱۵۳ق قاضی و قاری مشهور در دمشق.
زاده شدن
- وریزة بن محمد بن وریزة، از راویان شیعه و اساتید احمد بن علی نجاشی.
- احمد بن موسی بن عباس، ملقب به ابنمجاهد (درگذشت:۳۲۵ق) عالم به قرائت قرآن. اثر مشهور او (القراءات الكبير) است.
پانویس
- ↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۴۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۲.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۲.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ۱۸۷۹م، ج۷، ص۳۸۳و۳۸۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۵، ص۲۹۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۴، ص۲۳۳.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۶، ص۳۳۴.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۸، ص۶۰.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۷، ص۱۳۱.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۹۲.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۸، ص۸۷.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، موسسه خویی، ج۲۰، ص۲۱۱.
- ↑ زرکلی، اعلام، ۱۹۸۰م، ج۱، ص۲۶۱.
منابع
- .
- .
ردهها: