کیش بابلی

اسطوره‌های بابلی بسیار تحت تأثیر آیین سومری قرار گرفتند و بر روی لوح‌های سفالی نوشته شده با خط میخی مشتق از میخی سومری نوشته شده‌اند. این افسانه‌ها معمولاً یا به زبان سومری یا اکدی نوشته می‌شدند. برخی از نوشته‌های بابلی از زبان سومری نوشته‌های متقدم به زبان آکدی ترجمه شده‌اند، اگرچه نام برخی از خدایان در نوشته‌های بابلی تغییر یافته‌است.

بسیاری از خدایان بابلی، اسطوره‌ها و نوشته‌های دینی در این فرهنگ‌ها منحصر به همان فرهنگ هستند. برای نمونه، خدای منحصر به فرد بابلی، مردوک، جایگزین انلیل شده‌است. انوما الیش، یک حماسه اسطوره آفرینش اصیل بابلی بوده‌است.

قطعات مربوط به دوره بابل نو مجموعه ای از روزهای جشن را که سال نو را جشن می‌گیرند، در بر می‌گیرد. این جشنواره در نخستین روز از نخستین ماه بابل، نیسانو، کم و بیش برابر با ماه آوریل / مه در تقویم میلادی، آغاز می‌شود. این جشنواره، بازآفرینش زمین را جشن می‌گیرد، که از داستان خلقت مردوک متأثر از انوما الیش گرفته شده‌است.

در کیش بابل، پرستش تندیس‌های خدایان مقدس شمرده می‌شد. خدایان همزمان در تندیس‌های خود در پرستش‌گاه‌ها و در نیروهای طبیعی زندگی می‌کردند.

بابل بیشتر بر خدای مردوک تمرکز داشت که خدای مردمی/ملی امپراتوری بابل است. با این وجود، خدایان دیگری نیز بودند که مورد پرستش قرار می گرفتندو شمارشان هفت تا بود:

• اوتو
• نانا-سوئن

• کیش باستان میان‌رودان
• کیش آشوری
• ادیان خاور نزدیک باستان
• دین سومری
• برج بابل
• دین زرتشت

• Renger, Johannes (1999), "Babylonian and Assyrian Religion", in Fahlbusch, Erwin (ed.), Encyclopedia of Christianity, vol. 1, Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans, pp. 177–178, ISBN 0-8028-2413-7