کولخیس

کولخیس، جلگه‌ای است در گرجستان در ساحل دریای سیاه. درازی آن از شرق تا غرب به ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد. سطح آن هموار و بلندی آن از سطح دریا تا ۱۵۰ متر است. شرق آن از رسوبات دوره ائوسِن انباشته شده و در قسمت غربی آن اراضی باتلاقی وسیعی وجود دارد. دراین جلگه علائمی از نشت نفت و گاز دیده می‌شود و در تسقالتوبو دارای آب‌های معدنی است.

اقلیم این جلگه جنب مداری است. میانگین دمای آن در زمستان میان چهار و نیم تا ۵ درجه سانتی‌گراد و در تابستان بین ۲۳ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد است. میانگین بارندگی آن ۱۵۰۰ میلی‌متر در سال است. رودخانه‌های مهم آن عبارتند از «ریونی» و «اینگوری». در این جلگه خاک‌های باتلاقی و نیمه‌باتلاقی و زرد و قرمز، پراکنده شده است. دارای جنگل‌های بلوط، ممرز و توسکا است که در بین نواحی باتلاقی گسترش یافته است. در زمین‌های باتلاقی خشکانده شده، کشتزارها و باغ‌های چای و میوه احداث شده است.

تعداد کمی از حاکمان کولخیس شناخته شده‌اند:

• آئیتس، در افسانه‌های یونانی به عنوان یک پادشاه قدرتمند کولخیس شناخته شده‌است، توسط برخی از مورخان تصور می‌شود یک فرد تاریخی بوده‌است، گرچه هیچ مدرکی در این مورد وجود ندارد.
• کوجی، شاهزاده رئیس از ایگرسی تحت اقتدار فارنو از ایبری (حدود ۳۰۲-۲۳۷ پیش از میلاد).
• آکس، پادشاه کولخیس؛ نامش بر سکه‌های صادر شده توسط خودش، ضرب شده‌است (اواخر قرن ۴ پیش از میلاد).
• ساولاکز، ملقب به «شاه» در ۲ قرن پیش از میلاد (بر اساس برخی منابع کهن).
• مهرداد کریستوس، (مقدم ۸۳ سال قبل از میلاد)، تحت اقتدار پنتوس.
• ماکاریز، (مقدم ۶۵ سال قبل از میلاد)، تحت اقتدار پنتوس.
• آریستارچوس، (۶۵-۴۷ پیش از میلاد) سلسله تحت اقتدار پومپه.

• ایبریا

• بروند، دیوید. گرجستان در دوران باستان، نشر کلارندون آکسفورد، ۱۹۹۴.

امیراحمدیان، بهرام، جغرافیای گرجستان، انتشارات بین‌المللی الهدی، تهران، ۱۳۷۷.

• دورانت، ویل (۱۳۷۸)، تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم)، ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران، به کوشش سرویراستار، محمود مصاحب.، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۰۰۱-۹