چغندر

خوردن چغندر، روان‌کننده معده، اشتهاآور و آرام بخش است. معده را تقویت می‌کند و اسهال خونی را متوقف می‌کند. آن را بپزید و با آب نیم گرم آن تنقیه کنید، ورم روده را درمان می‌کند.

احتمالاً شما عادت کرده‌اید که چغندر را به صورت پخته شده (لبو) و در داخل سالاد میل کنید. با این حال روش‌های متعددی برای مصرف چغندر وجود دارد که می‌توان بیشترین بهره را از خواص آن برد.

• کاهش فشار خون
• کاهش وزن
• مقابله با رادیکال‌های آزاد
• مقابله با سرطان
• بهبود گوارش
• بهبود عملکرد غده تیروئید
• درمان کم خونی
• مقابله با احتباس آب در بدن
• سلامت خانم‌های باردار و جنین
• جوان سازی مغز

۱) چغندری که برگ آن مصرف می شود و معمولا برگ چغندر گفته می شود .

۲) چغندری که معمولا ریشه آن مصرف می شود و برگ آن جنبه علوفه دام دارد و در مصرف غذای انسانی کاربرد ندارد و سه رقم است:

الف) چغندر لبو که ریشه آن غده گرد و شلغمی شکل است و به رنگهای سرخ تیره مایل به سیاه و یا سفید می باشد کمی شیرین است ( ۸ تا ۵ درصد ) قند دارد و به مصرف غذایی به عنوان سبزی می رسد و یا پخته آن به نام لبو خورده می شود.

ب‌) چغندر علوفه ای که ریشه آن دراز حجیم و شیرینی آن کم و محصول در هکتار آن زیاد به مصرف علوفه دامی می رسد .

ج) چغندر قند که ریشه مخروطی حجیم به رنگ زرد روشن و دارای مقدار زیادی قند است ( ۲۰ تا ۱۵ درصد ) و از ان در کارخانجات قند برای قند گیری استفاده می شد. از برگ تمام انواع چغندرهای ریشه ای نیز به عنوان علوفه استفاده می شود.