چال گودرزی

چال گودرزی بخشی از دشت وسیع سیلاخور محسوب می شود. این منطقه همراه با مناطق شمالی تر مانند (اشترینان) و مناطق شرقی دوسوی جاده بروجرد-ملایر در مجموع با نام سیلاخور بالا هم شناخته می شوند. چال گودرزی از شمال به شهر اشترینان، از غرب به رشته‌کوه گرین، از جنوب غربی به روستای ونایی و از جنوب ولات نظامی مرتبط می شود. آب و هوای این ناحیه سردسیر کوهستانی است. محصولات کشاورزی آن بیشتر شامل فراورده های باغی و حبوبات است.

منطقه چال گودرزی از نظر تقسیمات کشوری، به صورت تقریبی برابر با دهستان گودرزی است که از توابع بخش اشترینان شهرستان بروجرد محسوب می شود. شهر ها و روستاهای این منطقه عبارتند از

• شیخمیری کلهر
• امیرآباد
• توده‌زن
• بندیزه
• خشتیانک
• کرکیخان
• کفشگران
• چهاربره
• ونایی

وسایر روستا های قائدطاهر ، نبی‌آباد، جوجه‌حیدر ، شب ماه(شِو وما)، توده زن ، دره‌گرگ، گل زرد ، لیقن آب ، دهنو شاه‌قلی ، بیاتان، ده یوسفعلی ، گلچهران ، مملیجان ، برکت آباد ،قلعه نو ، مجید آباد ، نبی آباد ، جوجه‌حیدر و چنارستان.

براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت روستا های منطقه چال گودرزی به ۲۰ هزار نفر می‌رسد.

*صرفا جمعیت دهستان گودرزی در نظر گرفته شده و آمار دقیقی از گودرزی های بروجرد و سایر شهر ها دردسترس نیست.

کلیه توضیحات بر اساس تحقیقات جامعه شناسی توسط دانشجویان رشته جامعه شناسی دانشگاه آیت الله بروجردی است. طوایف گودرزی به زبان لری بروجردی و سیلاخوری سخن میگویند هرچند که آنان به گویش بروجردی نیز اشراف دارند.

به طور کلی به سبب گستردگی و جمعیت زیاد میتوان بر روی گودرزی ها نام ایل نهاد هرچند که آنها از ساختار های ایلی به دورند و میتوان آنها را مجموعه طوایف نامید.

چرا که آنان در شهر های مختلف لرستان مانند بروجرد ، الیگودرز، دوره چگنی با طایفه ایی به نام (گودرزوند چگینی ) و در گیلان و چهار محال بختیاری حضور دارند و نمیتوان قرابت و نزدیکی آنان را نادیده گرفت. بر اساس تحقیقات تاریخی دور از گمان نیست که باقیماندگان خانواده های شاهان اشکانی همچون ( گودرز اول و دوم) اشکانی در آنجا سکونت گزیده باشند *نزدیکی پایتخت های اشکانیان همچون هگمتانه (همدان) و تیسفون باید در نظر گرفته بشود .

با توجه به اینکه تاریخ تأسیس شهر بروجرد به دوره اشکانیان میرسد ( با نام اردکرد، اردگرد).

نکته قابل توجه گودرزیان در شاهنامه هستند، با توجه به اشاره هایی که در شاهنامه به سوارکاری (شهسواری) و جدال در دل کوهستان به آنها شده است و با توجه به فرهنگ سوارکاری با اسب در مردم لر و کوهستانی بودن مناطق لرستان میتوان استدلال کرد که پیشینه طوایف گودرزی به گودرزیان شاهنامه برسد.<

گمانه زنی هایی نیز وجود دارد که حاوی این مطلب است که آنان ممکن است از باقیماندگان ایل زیار زیاریان باشند هرچند که بر اساس شواهد تاریخی اگر هم آنان باقیمانده ایل زیار باشند ، ایل زیار خود نیز از باقی ماندگان گودرزیان پیشین (شاهنامه و شاهان اشکانی ) چرا که در رفتار و گفتار شاهان زیار میتوان به آرزوی برپایی مجدد امپراتوری ساسانی اشاره کرد چرا که آنان خود را از خاندان و نسلی می دانستند که به شاهان ساسانی و حتی قبل تر باز میگشته. از نام های خانوادگی طوایف گودرزی میتوان به گودرزی، معظمی گودرزی، معظمی، امیرسرداری گودرزی ، بشیری گودرزی ، ولی پوری گودرزی و... اشاره کرد.

• دهستان گودرزی
• دشت سیلاخور
• گودرزیان