چادگان
چادگان شهری ساحلی در کرانه دریاچه سد زاینده رود و مرکز شهرستان چادگان در استان اصفهان است که به نگین استان اصفهان شهرت دارد .
چادگان چادگون | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | اصفهان |
شهرستان | چادگان |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۹۹۲۴ نفر (۱۳۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۲۱۲۲ |
تأسیس شهرداری | ۱۳۳۵ |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۴۳ ب |
کد آماری | ۱۴۱۵ |
نام باستانی چادگان «پاراتاک» بوده که بعدها به چادگان تغییر پیدا کرد.
جمعیت و مردم
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهر چادگان در سال ۱۳۹۵ برابر با ۹۹۲۴ نفر بودهاست. مردم شهر چادگان به زبان ترکی سخن میگویند.
جهت
شهر چادگان در ۱۲۰ کیلومتری غرب استان اصفهان، در حاشیه رودخانه زاینده رود واقع شدهاست. این دهکده تفریحی که در ساحل دریاچه پشت سد زاینده رود قرار گرفتهاست.
تعداد گردشگر
در فصل گرما، دهکده تفریحی زاینده رود تا ۶ درجه سانتیگراد از اصفهان، بزرگترین کلانشهر مجاورش که در فاصله زمانی یک و نیم ساعته از آن قرار دارد، خنک تر است و از این رو در تابستان روزانه بهطور میانگین ۱۴ هزار گردشگر را به سوی خود جلب میکند. دهکده زاینده رود، سالانه حدود ۸۰۰ هزار گردشگر را پذیرا است.
امکانات
وجود امکانات متعددی از تفریحات خانوادگی و دسته جمعی از جمله؛ ماهیگیری، غواصی، پینت بال، قایقرانی، کارتینگ، ماشین شارژی و پل معلق و… لحظات مفرح و هیجان انگیزی را برای گردشگران رقم میزند. آرامش یک استراحتگاه ییلاقی با امنیت کامل محیطی خانوادگی از نخستین ویژگیهایی است که دهکده فرهنگی تفریحی زاینده رود را برای مسافرانش محبوب کردهاست. تنفس در فضای آرام و پاک کوهستانی دهکده، قدم زنی در میان انبوه فضای سبز و گلزارهای پرتعداد، ماهیگیری در ساحل آرام و وسعت آبی دریاچه، به تماشا نشتن انواع گونههای گیاهی در گلخانه ای به وسعت ۵۰۰۰ متر مربع، در کنار بهره جستن امکانات وسیع ورزشهایی چون استخر ساحلی، مانژ سوارکاری، و زمین تنیس و… تجربه ای را رقم میزند.
منابع
- ↑ https://www.khuisf.ac.ir/ShowPage.aspx?page_=form&lang=1&sub=107&PageId=4157&tempname=refahi
- ↑ مهریار، محمد، فرهنگ جامع نامها و آباديهاى کهن اصفهان، فرهنگ مردم، ۱۳۸۲، ص ۵۴۵
- ↑ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان:از تعداد ۲۴۱۵ خانوار ساكن در شهر چادگان تعداد معدودي صرفا به فارسي تكلم مي نمايند بلكه تكلم محلي ساكنين زبان تركي است .
- ↑ دانشنامه جهان اسلام
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.