پارک ملی سیاهکوه
پارک ملی سیاهکوه با مساحتی حدود ۲۰۰٬۰۰۰ هکتار بخشهایی از دو استان اصفهان و یزد را در مرکز و شرق ایران در خود جای دادهاست. بخشهای جنوبی این منطقه از نظر تقسیمات سیاسی کشوری در استان یزد و بخشهای شمالی آن در استان اصفهان قرار دارد. این پارک نباید با پارک جنگلی سیاکوه واقع در صومعه سرای گیلان اشتباه گرفته شود.
پارک ملی سیاهکوه اردکان | |
---|---|
مکان | اصفهان و یزد، ایران |
مساحت | ۲۰۰٬۰۰۰ هکتار |
با توجه به قرارگیری کویر سیاهکوه در حاشیهٔ جنوبی منطقهٔ حفاظتشده و پارک ملی سیاهکوه، دسترسی به پارک ملی سیاهکوه فقط از طریق منطقهٔ حفاظتشده سیاهکوه امکانپذیر است. از اینرو دو ورودی اصلی در شمالشرقی و جنوبشرقی منطقهٔ حفاظت شده سیاهکوه که هر دو از جادهٔ آسفالته اردکان – چوپانان منشعب میگردند، به عنوان راههای دسترسی اصلی به منطقه محسوب میگردند. ورودی جنوبشرقی در کیلومتر ۴۰ جادهٔ اردکان – چوپانان و ورودی شمالشرقی در کیلومتر ۱۱۵ همین جاده قرار دارد.
این منطقه از بخشهای کوهستانی و دشتهای شنی تشکیل شدهاست. میانگین دمای سالیانه ۱۹ درجهٔ سانتیگراد و میانگین بارش سالیانه ۶۵ میلیمتر است و آب و هوای منطقه، فراخشک معتدل در نظر گرفته میشود. همچنین ارتفاع این منطقه بین ۸۰۰ تا ۲٬۰۰۰ متر است.
گونههای جانوری منطقه شامل آهو، جبیر، پلنگ، کاراکال، شاه روباه، شغال، کرک، کفتار، تشی، بالابان، دلیجه، عقاب طلایی، کبک تیهو، هوبره، زاغ بور، مار شتری و افعی شاخدار را شامل میشود. از جمله گونههای گیاهی آن میتوان به گز، تاغ، بنه، بادام کوهی، گون، درمنه، قیچ، اسکنبیل، پرند، شور، اشنان، آویشن شیرازی، هزار خان، کلاه میرحسن و ریش بز اشاره کرد.
پیشینه
منطقهٔ سیاه کوه در تاریخ ۱۳۸۰/۷/۲۵ به عنوان منطقهٔ حفاظتشده اعلام و بخشی از آن طی مصوبهٔ شمارهٔ ۲۹۳ شورای عالی محیطزیست (کمیسیون زیربنایی دولت) مورخ ۱۳۸۶/۱۱/۱۲ به عنوان پارک ملی سیاهکوه به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ایران پیوست.
منابع
- ↑ «آشنایی با پارک ملی سیاهکوه، رمزآلودترین زیستگاه ایران». کجارو. دریافتشده در ۲۱ بهمن ۱۳۹۶.
- ↑ «پارک ملی سیاه کوه». پروژهٔ حفاظت از یوزپلنگ آسیایی. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۱ بهمن ۱۳۹۶.
- ↑ «پارک ملی سیاه کوه». دیدهبان محیطزیست و حیات وحش ایران. دریافتشده در ۲۱ بهمن ۱۳۹۶.