نوشآذر
نوش آذر (آذرنوش) نام یکی از پسران اسفندیار است که در نبرد رستم و اسفندیار به دست زواره کشته شد.
| نوشآذر (پسر اسفندیار) | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| نام | نوشآذر |
| نژاد | کیانی |
| آئین | زرتشتی |
| ملیت | ایران |
| سایر اطلاعات | |
| جنگها | جنگگشتاسب و ارجاسب، جنگرستم و اسفندیار، |
| جنگ اول | یورش ارجاسپ به بلخ |
| جنگ دوم | جنگ رستم و اسفندیار |
| خانواده | |
| نام نیا | گشتاسپ |
| نام پدر | اسفندیار |
| برادران | مهرنوش، بهمن، طوش |
نوشآذر در شاهنامه فردوسی
در شاهنامه فردوسی از چهار پسر اسفندیار به نام های بهمن، مهرنوش، طوش و آذرنوش نام برده میشود:
که نوش آذر و بهمن و مهرنوش با اسفندیار به جنگ ارجاسب رفتند :
| بدان روزگار اندر اسفندیار | به دشت اندرون بد ز بهر شکار | |
| ازان دشت آواز کردش کسی | که جاماسپ را کرد خسرو گسی | |
| چو آن بانگ بشنید آمد شگفت | بپیچید و خندیدن اندر گرفت | |
| پسر بود او را گزیده چهار | همه رزمجوی و همه نیزهدار | |
| یکی نام بهمن دوم مهرنوش | سیم نام او بُد دل افروز طوش | |
| چهارم بُدش نام نوشآذرا | نهادی کجا گنبد آذرا |
| چو نوش آذرو بهمن و مهرنوش | برفتند یکسر پر از جنگ و جوش |
در داستان رستم و اسفندیار کشته شدن نوش آذر چنین آمده است، که بعد از کشته شدن الوا به دست نوش آذر، زواره به انتقامجویی از آن به جنگ نوش آذر می شتابد:
| چو از دور نوشآذر او را بدید | بزد دست و تیغ از میان برکشید | |
| یکی تیغ زد بر سر و گردنش | بدو نیمه شد پیلپیکر تنش | |
| زواره برانگیخت اسپ نبرد | به تندی به نوشآذر آواز کرد | |
| که او را فگندی کنون پای دار | چو الوا ی را من نخوانم سوار | |
| زواره یکی نیزه زد بر برش | به خاک اندر آمد همانگه سرش | |
| چو نوشآذر نامور کشته شد | سپه را همه روز برگشته شد |
جستارهای وابسته
- فهرست شخصیتهای شاهنامه
- معانی نامهای ایرانی
- فهرست نامهای ایرانی
پانویس
- ↑ دانایی، فرهنگ نامهای ایرانی، ۱۶.
- ↑ جهانگیری، فرهنگ نامهای شاهنامه، ۲۹۲.
- ↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس، پادشاهی گشتاسب
منابع
- حسین، الهی قمشهای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
- جهانگیری، علی (۱۳۶۹)، فرهنگ نامهای شاهنامه، تهران: انتشارات برگ
- دانایی، فریده (۱۳۶۷)، فرهنگ نامهای ایرانی، تهران: انتشارات نگاه