نرسس چهارم شنورهالی

نِرسِس چهارم شنورهالی Սուրբ Ներսէս Դ. Կլայեցի (Շնորհալի)
نِرسِس چهارم شنورهالی Սուրբ Ներսէս Դ. Կլայեցի (Շնորհալի)
منصوب‌شده در	۱۱۶۶
پایان دوره	۱۳ اوت ۱۱۷۳
پیشین	گریگور سوم کیلیکیه
جانشین	گریگور چهارم جوان
اطلاعات فردی
زادهٔ	۱۱۰۲; شاهزاده‌نشین ارمنی کیلیکه
درگذشت	۱۳ اوت ۱۱۷۳
قدوسیت
روز جشن	۱۳ اکتبر (کلیسای حواری ارمنی); ۱۳ اوات (کلیسای کاتولیک)

جاثلیق مقدس نِرسِس چهارم شنورهالی (ارمنی: Սուրբ Ներսէս Դ. Կլայեցի (Շնորհալի)؛ ۱۱۰۲ – ۱۳ اوت ۱۱۷۳) یک اسقف، شاعر، تاریخ‌نگار و آهنگ‌ساز اهل ارمنستان در سده ۱۲ میلادی بود. وی اسقف جاثلیق ارمنیان کیلیکیه از سال ۱۱۶۶ تا پایان عمرش در سال ۱۱۷۲ بود.

زندگی‌نامه

نرسس شنورهالی حدود سال ۱۱۰۲ میلادی در یک خانوادهٔ ناخاراری ارمنی متولد شد (برخی منابع تاریخ تولد وی را ۱۱۰۷ ذکر می‌کنند) وی نوادهٔ گریگور ماگیستروس بود

وی که در اکثر سبک‌های ادبی عصر خود آثاری خلق کرده‌است از چهره‌های برجستهٔ ادبیات ارمنی است و قرن‌ها شاعران و نویسندگان کلیسای ارمنی از او پیروی کرده‌اند. شنورهالی از جمله شاعرانی بود که در زمینهٔ وزن شعر ارمنی نیز نوآوری‌هایی کرد و آن را تکامل بخشید.

از نامدارترین شاعران لیریک سرای ادبیات قرون وسطی ارمنی است. از این شاعر بزرگ که در عین حال روحانی عالی مقامی هم بود، گنجینهٔ ادبی ارزشمندی به ارث مانده‌است. آثار شنورهالی به دو بخش مذهبی و غیرمذهبی تقسیم می‌شود. اشعار مذهبی که به «شاراکان» ها معروف هستند در عصر حاضر نیز در کلیسای حواری ارمنی خوانده می‌شوند. در اشعار غیرمذهبی وی چهره‌های تاریخی-حماسی ارمنی، زندگی روزمرهٔ مردم و طبیعت تصویر کشیده شده‌است.

شنورهالی شعرهای پندآمیز، ضرب‌المثل‌ها و آثار منثور بسیاری نیز خلق کرده‌است که مضامین آن‌ها را روابط اجتماعی و آرزوها و آمال انسانی تشکیل می‌دهند.

«ترانه خفتگان» یکی از برجسته‌ترین آثار نرسس شنورهالی می‌باشد

جاثلیق نرسس شنورهالی در ۱۳ اوت ۱۱۷۳ (برخی منابع تاریخ وفات وی را سال ۱۱۷۲ میلادی ذکر می‌کنند) وفات یافت.

جستارهای وابسته

فهرست آهنگسازان ارمنی

منابع

[۱] at Avproduction.am
Այվազյան, Հ. Մ. (2005 (2007)). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. առաջին / երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.

↑ Armenian Principality of Cilicia

«Nerses_IV_the_Gracious». دریافت‌شده در ۲۶ اوت ۲۰۱۵.
«درخت جشن به روایت اسقف اعظم آرداک مانوکیان». هویس.دوهفته نامه «هویس» شماره ۱۱۳ ۳۰ آذر ۱۳۹۰
«سخنان مشاهیر جهان دربارهٔ جنایات ترکیه و نسل‌کشی ارمنیان». آلیک.
نوری‌زاده، احمد (پائیز ۱۳۷۶). تاریخ و فرهنگ ارمنستان. نشر چشمه. ص. ۸۴–۵۸۳. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۵۵-۹.
پاسدرماجیان، هراند (۱۳۷۷). تاریخ ارمنستان. تهران: انتشارات زرین. شابک ۹۶۴-۴۰۷-۰۱۳-۵.

Ներսես Շնորհալի at Avproduction.am
Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.
Hacikyan, Agop Jack; Basmajian, Gabriel; Franchuk, Edward S.; Ouzounian, Nourhan (2000). The Heritage of Armenian Literature: From the Sixth to the Eighteenth Century. Wayne State University Press. p. 391-426. ISBN 978-0-8143-3023-4. Retrieved 4 March 2013.
Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. 2. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
Hairapetian, Srbouhi (1995) [1986]. A History if Armenian Literature: From Ancient Times to the Nineteenth Centruy Hay hin yev mijnadarian grakanuttian patmuttiun (به ارمنی). New York: Caravan Books. p. 198.
"Armenian chant - vocal music". Britannica. Retrieved 26 August 2015.
"CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Nerses I-IV - New Advent". Retrieved 26 August 2015.

پیوند به بیرون

[1] Armenian Principality of Cilicia