مین پو-شیان
زبان چینی
پو-شیان (لاتین‌نویسی هینگهوا: Pó-sing-gṳ̂/莆仙語; چینی ساده: 莆仙话; چینی سنتی: 莆仙話; پین‌یین: Púxiānhuà) یکی از زبان‌های چینی از شاخه مین است.
| پوشیان | |
|---|---|
| 莆仙語/莆仙話/興化話 Pó-sing-gṳ̂/Pó-sing-uā/Hing-hua̍-uā | |
| زبان بومی در | چین، مالزی، سنگاپور، اندونزی، تایوان (ووچیو)، ایالات متحده آمریکا (کالیفرنیا) |
| منطقه | فوجیان (پوتیان، بخش‌هایی از فوجو و کوانژو) |
| قومیت | پوشیانی (مردم هان) |
شمار گویشوران | ۲٫۶ میلیون (۲۰۰۰) |
| گویش‌ها | |
| نویسه‌های چینی لاتین‌نویسی هینگهوا(báⁿ-uā-ci̍) | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | cpx |
| گلاتولوگ | puxi1243 |
| زبان‌شناسی | 79-AAA-id |
مین پو-شیان | |
این زبان در استان فوجیان به ویژه در شهرهای پوتیان و شیانیو (که نام زبان از این دو شهر ریشه گرفته‌است) و بخش‌هایی از فوجو و کوانژو رایج است. گروه‌هایی از گویشوران پو-شیان در مالزی، اندونزی و سنگاپور نیز یافت می‌شوند. بین گویش‌های دو شهر پوتیان و شیانیو تفاوت‌های اندکی یافت می‌شود.
منابع
- ↑ پوشیان at اتنولوگ (18th ed., 2015)
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Pu-Xian Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ "A Further Study on Puxian Dialect Zone in Aoyao Village,Fuding--《Journal of Longyan University》2013年01期". en.cnki.com.cn.