فیلبند
فیلبند (به مازندرانی: فِل‌بَن) روستایی در بخش بندپی شهرستان بابل در استان مازندران ایران است.اهالی به این روستا فلبن می‌گویند؛ فِل یا فِل‌آمدن بمعنی خسته شدن و بَن بمعنی بند یعنی جایی که خستگی تمام می‌شود. دسترسی به فیلبند از جاده هراز و سنگچال آمل آسان‌تر است زیرا مسیر بابل آسفالت نبوده و پیچ و شیب‌های زیادی دارد به همین دلیل برای رسیدن به این روستا مسیر هراز و سنگچال آسان‌تر است. از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی ها به روستای فیلبند خواهید رسید
طبیعت فیلبند | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | بابل |
| بخش | بندپی غربی |
| نام محلی | فل‌بند (فِل‌بَن) |
| ۳۶°۰۹′۱۲″ شمالی ۵۲°۳۱′۴۳″ شرقی / ۳۶٫۱۵۳۳۳°شمالی ۵۲٫۵۲۸۶۱°شرقی | |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۴۸ نفر (سرشماری ۹۵) |
| رشد جمعیت | مثبت |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۳۵۸ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | بین15تا25 در تابستان |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۰۱۶۱۶۱ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱ |
جمعیت
این روستا در دهستان خوشرود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸ نفر (۴خانوار)؛ و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، کمتر از ۳ خانوار بوده‌است. فیلبند، ییلاق اهالی روستای دیواکاقع در بندپی غربی بابل است که از دیرباز در ماه‌های گرم سال به آنجا می‌رفته‌اند. مراتع حوالی فیلبند در فصل گرم سال، چراگاه دام‌های اهالی دیواملکشاه‌هاست. فیلبند به دلیل سوز و سرما و بارش برف شدید، در طی مدت زمستان از سکنه خالی است.
مسیر راهی فیلبند
مسیر ماشین رو که به فیلبند ختم می‌شود، جاده فرعی «منگل- چلاو» در مسیر جاده هراز (یک کیلومتر بعد از اولین تونل بعد از پلیس راه آمل که تماماً آسفالت بوده و جاده‌های اصلی داخل محل نیز آسفالت است. یک مسیر دسترسی راه شوسه نیز از ییلاق شیخ موسی بخش بندپی شرقی به فیلبند وجود دارد. راه مال روی «کَرمیناپِی» نیز برای رسیدن به این روستا وجود دارد که از روستای دیوا، حدود ۳۰ کیلومتر و جنگلی است.
موقعیت جغرافیایی روستای فیلبند
روستای فیلبند در شمال غربی به روستای سنگچال آمل، از جنوب به ییلاق ونه بن، از جنوب شرقی به روستاهای شیخ موسی و لهه ختم می‌شود. این روستا به دلیل ارتفاع زیاد آن از سطح دریا زمستان‌هایی سخت و با بارش برف سنگین همراه است و شاید یکی از دلایل نام‌گذاری این روستا هم همین باشد. در تابستان‌ها این روستا دارای هوای بسیار مطلوبی است که پذیرای مسافرانی بسیار و همچنین کوهنوردان می‌باشد.
گویش
گویش محلی فیلبند گویشی از زبان تبری است یکی از مشخصه‌های اصلی ساخت‌آوایی آن نبود صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/است، که مانند یک واجگونه بعد از همزه و در واژه‌های عربی به کار می‌رود. در این گویش، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار-/داشت-» ساخته می‌شود. مثلاً: بخردارمه ba-xƏrd-dār-mƏ (خورده‌ام)، و بخرداشتمه ba-xƏrd-dāšt-Ə-mƏ (خورده بودم).
گونه‌های درختی
به دلیل سرمای شدید پاییز و زمستان، درختان رشد چندانی در فیلبند ندارند. از درختان تنها گونه‌های سیاه‌ریشه مانند آلوچه ترش، زرشک کوهی و انگور کوهی (به گویش محلی: گالش انگیر) و نیز درخت ون در آن می‌رویند. کشت درختانی چون گردو، فندق، سیب و آلبالو ناموفق بوده‌است و رشد اندکی دارند.
نگارخانه
منابع
- ↑ «چشم‌انداز فراخ». همشهری شش و هفت. بایگانی‌شده از اصلی در 4 اكتبر 2018. دریافت‌شده در 2015-10-03.
- ↑ "Maps, Weather, and Airports for Filband, Iran". redirect to /world/ (به انگلیسی). Retrieved 2015-10-03.
- ↑ «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «شناسنامه آبادی‌های کشور سال ۱۳۸۵». مرکز آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
- ↑ «نتایج سرشماری 1390 - شناسنامه آبادی‌ها». مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
- ↑ آپارات
- ↑ قریب، بدرالزمان: گذشته نقلی و بعید متعدی در سغدی و شباهت آن‌ها با برخی از گویش‌های ایرانی نو. مترجم: فریدی، میترا. در: ویژه‌نامه «نامه فرهنگستان» اردیبهشت ۱۳۸۳ - شماره ۲. ص۵۷.
پیوند به بیرون
- پایگاه اطلاع‌رسانی فرمانداری ویژه شهرستان آمل بایگانی‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine