مشترک‌المنافع فیلیپین

**Commonwealth of the Philippines**
*Commonwealth de Filipinas* (زبان اسپانیایی در فیلیپین)
*Komonwelt ng Pilipinas*
*Malasariling Pamahalaan ng Pilipinas* (زبان تاگالوگ)
مشترک‌المنافع فیلیپین
Commonwealth of the Philippines; Commonwealth de Filipinas (زبان اسپانیایی در فیلیپین); Komonwelt ng Pilipinas; Malasariling Pamahalaan ng Pilipinas (زبان تاگالوگ); مشترک‌المنافع فیلیپین
۱۹۳۵–۱۹۴۲; 1942–1945: Government-in-Exile; ۱۹۴۵–۱۹۴۶
	پرچم فیلیپین Coat of arms
	سرود: سرود ملی فیلیپین ; ("Lupang Hinirang");
	محل فیلیپین در جنوب شرق آسیا.
وضعیت	مشترک‌المنافع و تحت‌الحمایه ایالات متحده آمریکا (۱۹۳۵–۱۹۴۶); Government-in-Exile (۱۹۴۲–۱۹۴۵)
پایتخت	مانیل
زبان(های) رسمی	زبان انگلیسی; زبان اسپانیایی در فیلیپین;
National language	زبان تاگالوگ
حکومت	قدرت‌سپاری نظام ریاستی جمهوری قلمروی وابسته
President
• ۱۹۳۵–۱۹۴۴	مانوئل کوئزون
• ۱۹۴۴–۱۹۴۶	سرجیو اوسمنیا
• ۱۹۴۶	مانوئل روکساس
High Commissioner
• ۱۹۳۵–۱۹۳۷	Frank Murphy
• ۱۹۳۷–۱۹۳۹	Paul V. McNutt
• ۱۹۳۹–۱۹۴۲	Francis Bowes Sayre
• ۱۹۴۲–۱۹۴۵ (در تبعید)	Harold L. Ickes
• ۱۹۴۵–۱۹۴۶	Paul V. McNutt
Vice President
• ۱۹۳۵–۱۹۴۴	سرجیو اوسمنیا
• ۱۹۴۶	الپیدیو کوئیرینو
قوه مقننه	National Assembly (1935–1941); Congress (1945–1946);
دوره تاریخی	دوره میان‌دوجنگ، جنگ جهانی دوم
• Tydings–McDuffie Act	نوامبر ۱۵ ۱۹۳۵
• Government-in-Exile	۱۲ مارس ۱۹۴۲
• Restoration	۲۷ فوریه ۱۹۴۵
• منشور ملل متحد سازمان ملل متحد	۲۴ اکتبر ۱۹۴۵
• Independence	ژوئیه ۴, ۱۹۴۶
• [پیمان مانیل	۲۲ اکتبر ۱۹۴۶
مساحت
۱۹۳۹	۳۴۳٬۳۸۵٫۱ کیلومتر مربع (۱۳۲٬۵۸۱٫۷ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۹۳۹	۱۶٬۰۰۰٬۳۰۳
واحد پول	پزو فیلیپین
جهت رانندگی	چپ (قبل از ۱۹۴۵); راست (بعد از ۱۹۴۵)
پیشین	پسین
	۱۹۳۵:; Insular Government of the Philippine Islands
	۱۹۴۵:; Second Philippine Republic
۱۹۴۲:; Philippine Executive Commission
۱۹۴۶:; Third Philippine; Republic
امروز بخشی از	فیلیپین
	↑ Capital held by enemy forces between December 24, 1941 and February 27, 1945. Temporary capitals were Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;; Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;; باکلود از فوریه ۲۶;; Buenos Aires, Bago City from February 27;; Oroquieta from March 19;; بوکیدنون از مارس ۲۳;; Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;; Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;; تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.; ;

مشترک‌المنافع فیلیپین در طی دوره میان‌دوجنگ و جنگ جهانی دوم، به غیر از سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ که فیلیپین تحت اشغال کشور ژاپن درآمد و دولت در تبعید مشترک‌المنافع فیلیپین به استرالیا نقل مکان کرد، ارگان اداری حاکم فیلیپین بود.

جستارهای وابسته

تاریخ فیلیپین

منابع

↑ 1935 Constitution, Article XIII, section 3 "The National Assembly shall take steps toward the development and adoption of a common national language based on one of the existing native languages. Until otherwise provided by law, English and Spanish shall continue as official languages."
↑ Mair, Christian (2003). The politics of English as a world language: new horizons in postcolonial cultural studies. هلند: Rodopi. pp. 479–82. ISBN 978-90-420-0876-2. Retrieved February 17, 2011. 497 pp.
Roger M. Thompson (January 1, 2003). Filipino English and Taglish: Language Switching from Multiple Perspectives. John Benjamins Publishing. pp. 27–29. ISBN 90-272-4891-5. Retrieved April 15, 2017.
Christian Mair (January 1, 2003). The Politics of English as a World Language: New Horizons in Postcolonial Cultural Studies. Rodopi. p. 480. ISBN 90-420-0876-8. Retrieved April 15, 2017.
Antonio L. Rappa; Lionel Wee Hock An (February 23, 2006). Language Policy and Modernity in Southeast Asia: Malaysia, the Philippines, Singapore, and Thailand. Springer Science & Business Media. p. 68. ISBN 978-1-4020-4510-3. Retrieved April 15, 2017.
↑

[1] Capital held by enemy forces between December 24, 1941 and February 27, 1945. Temporary capitals were
Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;

Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;

باکلود از فوریه ۲۶;

Buenos Aires, Bago City from February 27;

Oroquieta from March 19;

بوکیدنون از مارس ۲۳;

Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;

Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;

تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.

[2] Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;

[3] Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;

[4] باکلود از فوریه ۲۶;

[5] Buenos Aires, Bago City from February 27;

[6] Oroquieta from March 19;

[7] بوکیدنون از مارس ۲۳;

[8] Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;

[9] Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;

[10] تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.

[official_languages_provision-2] 1935 Constitution, Article XIII, section 3 "The National Assembly shall take steps toward the development and adoption of a common national language based on one of the existing native languages. Until otherwise provided by law, English and Spanish shall continue as official languages."

[OLs-3] Mair, Christian (2003). The politics of English as a world language: new horizons in postcolonial cultural studies. هلند: Rodopi. pp. 479–82. ISBN 978-90-420-0876-2. Retrieved February 17, 2011. 497 pp.
Roger M. Thompson (January 1, 2003). Filipino English and Taglish: Language Switching from Multiple Perspectives. John Benjamins Publishing. pp. 27–29. ISBN 90-272-4891-5. Retrieved April 15, 2017.
Christian Mair (January 1, 2003). The Politics of English as a World Language: New Horizons in Postcolonial Cultural Studies. Rodopi. p. 480. ISBN 90-420-0876-8. Retrieved April 15, 2017.
Antonio L. Rappa; Lionel Wee Hock An (February 23, 2006). Language Policy and Modernity in Southeast Asia: Malaysia, the Philippines, Singapore, and Thailand. Springer Science & Business Media. p. 68. ISBN 978-1-4020-4510-3. Retrieved April 15, 2017.

[EO_134,_1937-4] ↑