فرسب
فَرَسب عضو افقی نمایان در معماری باستانی است که روی سرستون‌ها و زیر افریز (حاشیه افقی کتیبه) قرار دارد.
فرسب تزئین‌شده، درب ورودی سمت چپ کلیسای قدیم میلان، ایتالیا.
در معماری ایران باستان سر ستون‌های چندگانه‌ای (دالی (عقابی)، گاودیس، و کله‌شیری) می‌ساختند و روی این سر ستون‌ها را با پالارها و سپس فرسب می‌پوشاندند.
به فرسب‌هایی که بار سقف را بر پایه‌ها توزیع می‌کند معمولاً نعل درگاه گفته می‌شود.
منابع
فرهنگ مصور هنرهای تجسمی نوشته پرویز مرزبان و حبیب معروف.