زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

کتیبه





کتیبه در اصطلاحات فقه نظامی معادل گردان می‌باشد. از این کلمه در نهج البلاغه نیز اشاراتی شده است.


۱ - معنای لغوی



کتیبه در دو معنا استعمال شده است.
۱. کتیبه به تخته سنگ، کاشی‌کاری یا سطح دیگری گفته می‌شود که معمولاً واقعه‌ای تاریخی بر روی آن کنده‌کاری یا نوشته شده باشد. معمولاً کتیبه به‌ نوشته‌ای اطلاق می‌شود که بر روی سنگ، در حاشیه سر در ساختمان‌ها؛ یا گوشه‌های پارچه‌های خاص نظیر پرده، سفره، بیرق و یا بر صفحه‌های کتاب نگارش می‌یابد.
[۱] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱۱، ذیل «کتیبه».

۲. کَتیبَه که جمع آن کتایب است، به معنای گروهی از لشگر آمده است.


۲ - معنای اصطلاحی



در اصطلاح امروز، معادل گردان می‌باشد.
[۲] جعفری‌تبریزی، محمدتقی، معلوف، لویس، حسن‌زاده‌آملی، حسن، فرهنگ جامع نوین، مترجم احمد سیاح، ناشر اسلام.


۳ - کتیبه درکلام حضرت علی



در جریان جنگ جمل این‌گونه نقل شده است:
«وَ لَمَّا عادَ رُسُلُ امیرِالْمُؤْمِنینَ (علیه‌السّلام) مِنْ طَلْحَةَ وَ الزُّبَیْرِ وَ عائِشَةَ بِاصْرارِهِمْ عَلی خِلافِهِ وَ اقامَتِهِمْ عَلی‌ نَکْثِ بَیْعَتِهِ... کَتَّبَ الْکَتائِبْ وَ رَتَّبَ الْعَساکِرْ؛ هنگامی که فرستاده‌های امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) به سوی طلحه و زبیر و عایشه، بازگشتند و گزارش دادند که ایشان بر مخالفت خود با آن حضرت و نقض بیعت اصرار دارند، حضرت علی (علیه‌السّلام) گردانها را مرتب کرد و لشگرها را بیاراست.»
همچنین در جریان جنگ صفین می‌خوانیم:
«وَ باتَ عَلی‌ علیه‌السَّلام تِلْکَ اللَّیلة کُلّها یُعبَّی النَّاسَ وَ یُکَتِّبُ الْکَتائِب؛ حضرت علی (علیه‌السّلام) شب را به صبح رسانید، (شب اول ماه صفر که جنگ صفین در آن ماه آغاز شد) در حالی‌که مردم را آماده جنگ و گردان‌های جنگی را مهیّا کرده بود.»

۴ - پانویس


 
۱. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱۱، ذیل «کتیبه».
۲. جعفری‌تبریزی، محمدتقی، معلوف، لویس، حسن‌زاده‌آملی، حسن، فرهنگ جامع نوین، مترجم احمد سیاح، ناشر اسلام.
۳. مفید، محمد بن محمد، الجمل، ص۱۷۱.    
۴. منقری، نصر بن مزاحم، وقعه صفین، ص۲۰۳.    


۵ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۰۴.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.