عفونت دستگاه تنفسی فوقانی

شرایط و علائم متداول URI به شرح زیر است:

• ورم غشاءمخاطی بینی - التهاب در مخاط بینی
• راینوسینوزیت یا سینوزیت - التهاب مجراهای بینی و سینوس‌های نزدیک بینی شامل بخش‌های جلویی، اتموئید (استخوان پرویزنی)، فک بالا و استخوان گونه‌ای (اسفنوید)
• سرماخوردگی - التهاب مجراهای بینی، حلق، بخش پایینی حلقوم، زبان کوچک و لوزه‌ها
• التهاب گلو - التهاب حلق، بخش تحتانی حلقوم، زبان کوچک و لوزه‌ها
• اپی‌گلوتیت - التهاب از قسمت فوقانی حنجره و بخش سوپراگلاتیک
• التهاب حنجره یا لرنجایتس - التهاب حنجره یا لرنیکس
• التهاب حنجره و نای - التهاب حنجره، نای و ناحیه ساب‌گلوت
• التهاب نای - التهاب نای (تریکیا) ناحیه ساب‌گلوت

بیش از ۲۰۰ نوع مختلف ویروس در مریض‌هایی با URI دیده شده‌است. رایج‌ترین ویروس با نام راینووایرس شناخته می‌شود. دیگر ویروس‌ها شامل کروناویروس، پرااینفلوئنزا ویروس، آدنوویروس، انتروویروس و رسپایرتری سنسیشال ویروس هستند.

بیش از ۱۵٪ موارد التهاب گلوی حاد توسط باکتری‌ها، عموماً گروه اول استرپتوکاکس انجام می‌شوند. آنفلونزا یا زکام، نوع سخت‌تر و سیستماتیک‌تری از این بیماری است که دستگاه تنفسی را مورد حمله قرار می‌دهد.

سرایت آن بیشتر توسط قطره‌های کوچک تنفسی یا دستان آلوده به ویروس انجام می‌شود. عفونت غشاء مخاطی قسمت فوقانی دستگاه تنفسی (بینی، گلو، سینوس‌ها) باعث زیاد شدن ترشح آبریزش بینی و نتیجه آن عطسه و سرفه است که گسترش آنرا سهولت می‌بخشد.

در ایالات متحده، URI یکی از رایج‌ترین نوع‌های مریضی در مردم عامه است. URIها دلایل اصلی غایب شدن در کار و مدرسه می‌باشند. همچنین URI یکی از تشخیص‌های عمده در محیط دفاتر است.

خطرناکترین عارضه ای که فرد را بدنبال عفونت های دستگاه تنفس فوقانی تهدید میکند بیماری تب رماتیسمی است که بدنبال عفونت باکتریایی استرپتوکوکی درمان نشده ایجاد میشود. بی بویی و سینوزیت مزمن از سایر عوارض کم خطر بدنبال عفونت ویروسی است که معمولا خود بخود یا با درمانهای ساده از بین میرود.

بسته به علت ایجاد کننده عفونت دستگاه تنفسی فوقانی درمانهای مختلفی وجود دارد. ولی به صورت کلی بدلیل اینکه اغلب این عفونت ها به دلیل عفونت ویروسی کم خطر ایجاد می شوند درمان معمولا به صورت حمایتی است و نیازی به درمان آنتی بیوتیک نمی باشد.