سرزمین ناشناخته جنوبی

سرزمین ناشناخته جنوبی (Terra Australis یا Terra Australis Ignota یا Terra Australis Incognita) نام قاره‌ای است خیالی که اروپاییان در گذشته باور داشتند باید در نیمه جنوبی زمین وجود داشته باشد. نظریه وجود این سرزمین منسوب به ارسطو است و توسط بطلمیوس بسط یافته‌است. بطلمیوس معتقد بود مساحت زمین‌های شمالی و جنوبی زمین باید برابر باشد و به همین دلیل نتیجه می‌گرفت که سرزمینی ناشناخته در جنوب وجود دارد.

این ایده در روزگار رنسانس در اروپا رواج یافت و سرزمین ناشناخته جنوبی در نقشه‌های آن زمان ترسیم می‌شد. در سال ۱۶۰۶ جزیره‌ای بزرگ در جنوب گینه نو توسط اروپاییان کشف شد که گمان می‌رفت بخشی از سرزمین ناشناخته جنوبی باشد و به همین دلیل استرالیا (به معنای «جنوبیه» در زبان لاتین) نام گرفت. به دنبال ایده برابری مساحت زمین‌های شمالی و جنوبی و کافی نبودن مساحت استرالیا برای تأمین این برابری، سفرهای اکتشافی متعددی در اقیانوس آرام و در مدارهای نزدیک به قطب جنوب انجام شد تا باقی‌مانده این سرزمین نیز کشف گردد که در نهایت به کشف قاره قطب جنوب انجامید.