سربریدن ۲۰۱۵ زابل

گروگان‌گیرها که خود را به خلافت اسلامی عراق و شام مرتبط می‌کردند، در اکتبر سال ۲۰۱۵ هفت نفر از اعضای گروه قومی هزاره را در غزنی گروگان گرفتند و آنها را در ارغنداب، ولایت زابل بردند. گروگان‌ها شامل چهار مرد، دو زن و یک دختر نه ساله به نام شکریه تبسم می‌شدند. گروگان‌ها ۵۶ بار منتقل شدند تا از نجات آنها توسط نیروهای امنیت ملی افغانستان جلوگیری شود. ۲۰۰ شورشی طالبان در نبردها با دولت افغانستان به گروه دولت اسلامی کمک می‌کردند.

گروگان‌ها در تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۱۵ توسط داعش با تار کاغذپران سربریده شدند چندین منبع رسانه‌ای غربی این اعدام را کشتار اقلیت بی‌گناه هزاره توصیف کردند. مارتین ون بیگلرت اظهار داشت:

این باور که گروگان‌ها را با چاقو سر بریدند یک تصور اشتباه است، آنها را با تارهای تیزشده بادبادک/کاغذپران زجرکش نمودند.

بعداً طالبان قربانیان را به بزرگان محلی تحویل دادند تا دفن شود اما در ابتدا اجساد به بیمارستانی دولتی انتقال داده شدند.

نیکولاس هیسوم، رئیس مأموریت کمک سازمان ملل در افغانستان، اظهار داشت که این قتل‌ها کاملاً جنایات جنگی می‌باشد. یوناما اظهار داشت که گروگانگیری و قتل‌عام غیرنظامیان هزاره نقض جدی قوانین بشردوستانه در افغانستان است.

جنبش مردمی تبسم در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵ آغاز شد، ۲۷٬۰۰۰ عزادار با پای پیاده از زابل ۷ تابوت این قربانیان را به کاخ ریاست جمهوری در کابل حمل کردند و اعتراض خود را نسبت به عدم امنیت نیروهای دولتی و کشتار سیستماتیک اقلیت هزاره اعلام کردند.