زبان‌های کارنی

کارنی
کارنی
اقوام:	مردم کارن
پراکنش:	جنوب شرق میانمار، غرب تایلند
تبار:	چینی-تبتی کارنی;
نیا:	نیاکارنی
زیرگروه‌ها:	سگاو پائو پوو
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵	kar
گلاتولوگ	kare1337

زبان‌های کارنی یا کارن زبان‌های نواخت‌بری هستند که توسط حدود هفت میلیون از مردم کارن گویش می‌شوند. آن‌ها به زبان‌های چینی-تبتی وابستگی نامشخصی دارند. زبان‌های کارنی با استفاده ازخط برمه‌ای نوشته می‌شوند. سه شاخه اصلی این خانواده سگاو، پوو و پائو هستند. ترتیب واژگان در این زبان‌ها به صورت نهاد-فعل-مفعول است که در میان زبان‌های چینی-تبتی غیر معمول است. به غیر از کارنی، بای و زبان‌های چینی، سایر زبان‌های چینی-تبتی دارای ترتیب نهاد-مفعول-فعل هستند. این احتمالاً به دلیل تأثیر از زبان‌های همسایه مون و تای است.

دسته‌بندی

یک دسته‌بندی جغرافیایی سه گروه را از هم متمایز می‌کند:

شمالی: پائو
مرکزی: منطقه دارای بیشترین تنوع، از جمله کایاه (کارن سرخ یا کارنی)، کایاو (برک)، بوه (بگهای)، گبا و بسیاری دیگر.
جنوبی: پوو و سگاو

جستارهای وابسته

زبان‌های تبتی-برمه‌ای

منابع

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Karenic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
↑ Laurie Bauer, 2007, The Linguistics Student's Handbook, Edinburgh
↑ "Burmese/Myanmar script and pronunciation". Omniglot.com. Retrieved 2015-05-05.
↑ "The Sino-Tibetan Language Family". Berkeley.edu. Retrieved 2015-05-05.
↑ Matisoff, James A. (1991). "Sino-Tibetan Linguistics: Present State and Future Prospects". Annual Review of Anthropology. Annual Reviews Inc. 20: 469–504. doi:10.1146/annurev.an.20.100191.002345.
↑ Solnit, David (2017). "Eastern Kayah Li". In Thurgood, Graham; LaPolla, Randy J. (eds.). The Sino-Tibetan Languages (2nd ed.). Routledge. pp. 932–941. ISBN 978-1-138-78332-4. p. 933.

پیوند به بیرون

Free Anglo-Karen Dictionary
A grammar of the Sgaw Karen
Drum Publication Group—Online Sgaw Karen language materials. Includes an online English - Sgaw Karen Dictionary.
Karen Teacher Working Group—Several Karen fonts available for download.

[Glottolog-1] Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Karenic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

[2] Laurie Bauer, 2007, The Linguistics Student's Handbook, Edinburgh

[3] "Burmese/Myanmar script and pronunciation". Omniglot.com. Retrieved 2015-05-05.

[4] "The Sino-Tibetan Language Family". Berkeley.edu. Retrieved 2015-05-05.

[Matisoff_1991-5] Matisoff, James A. (1991). "Sino-Tibetan Linguistics: Present State and Future Prospects". Annual Review of Anthropology. Annual Reviews Inc. 20: 469–504. doi:10.1146/annurev.an.20.100191.002345.

[6] Solnit, David (2017). "Eastern Kayah Li". In Thurgood, Graham; LaPolla, Randy J. (eds.). The Sino-Tibetan Languages (2nd ed.). Routledge. pp. 932–941. ISBN 978-1-138-78332-4. p. 933.