رس (شهر)

ابن منظور در (لسان العرب) آورده‌است: «الرس» و «الرسیس» نام دو دره أی مشهور در نجد است، همچنین گویند «الرس» نام چشمه أی در بلاد عرب ونام دره أی است، در این باره گفته أند: «الرس» موضع آب از آن قبیلهٔ (بنی منقذ ابن أعیا بنی أسد) است، در مورد «الرس» شاعر (زهیر) می‌گوید:

جمعیت شهر رس بر أساس سرشماری سال ۱۴۲۷هجری قمری در حدود ۱۳۶۱۶۴ نفر بوده‌است.

«اَلرَس» در زبان عربی یعنی (البئر القدیمة) بمعنای «چاه کهنه» است. در بارهٔ «اَلرَس» حسان پسر ثابت أنصاری در این قصیده می‌گوید:

«اَلرَس» منطقه‌ای بسیار قدیمی است که تاریخش به دوران قبیلهٔ ثمود (قوم صالح) بر می‌گردد، این مکان بر سر راه قبائل عرب قرار داشته و قافلهٔ تجارتی آن‌ها بر آب الرس می‌گذشته‌است، یاقوت حموی در کتاب خود معجم البلدان آورده‌است: (الرس، بفتح أول آن، وتشدید، بمعنای «بئر» (چاه آب)، والرس نام معدن است، والرس بمعنای اصلاح بین دو قوم نیز است). أما «فیروز بادی» در کتاب: قاموس محیط آورده‌است: (الرس ابتداء چیزی، و از آن «رس الحمی» (أصحاب اَلرَس)، و «الرسیس»، والبئر (چاه)، نام چاهی باقی‌مانده از دوران ثمود قوم بنی الله صالح است، که پیبغمبرشان تکذیب کردند).

• دکتر: شامی، یحیی، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دارالفکر العربی، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
• الحموی، یاقوت، ابوعبدالله، (مُعجَم اَلبُلدان) ، دارالکتب العلمیة، بیروت، لبنان، جلد هفتم، چاپ سال ۱۹۹۰ مبلادی به (عربی).
• العلامة، الامام، ابن منظور (لسان العرب) دار احیاه التراث العربی، چاپ دهم، انتشار سال ۱۰۸۸ میلادی.