حساب کاربری
​
تغیر مسیر یافته از - دی فلوراید پراکسید
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه

دی‌اکسیژن دی‌فلوئورید


دی فلوراید پراکسید (به انگلیسی: Dioxygen difluoride)، یک ترکیب شیمیایی از فلوئور و اکسیژن با فرمول شیمیایی O
2F
۲ است و به صورت یک جامد نارجی رنگ که در حالت ذوب در −۱۶۳ درجه سلسیوس (۱۱۰ کلوین) یک مایع قرمز رنگ تبدیل می‌شود وجود دارد. این ماده یک عامل اکسنده و تجزیه شیمیایی بسیار قوی است و با نرخ ۴٪ در روز به اکسیژن و فلوئور تجزیه می‌شود حتی در −۱۶۰ درجه سلسیوس (۱۱۳ کلوین). به همین دلیل طول عمر آن در دمای اتاق بسیار کوتاه است. دی اکسیژن دی فلوراید تقریباً با هر مادهٔ شیمیایی که با آن برخورد کند واکنش می‌دهد، حتی یخ عادی، که منجر به ساخت ماده‌ای با نام‌آوای "FOOF" می‌شود، (یک بازی در ساختار شیمیایی همین ماده).

دی‌اکسیژن دی‌فلوئورید
نام آیوپاک ارجح

Dioxygen difluoride

نام‌گذاری اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی
Fluorooxy hypofluorite
دیگر نام‌ها

  • Monofluorooxygenyl hypofluorite
  • Difluorine dioxide
  • Fluorine dioxide
  • Perfluoroperoxide
  • Fluorine peroxide
  • Difluorine peroxide
  • FOOF
  • Fluoroperoxyl fluoride
شناساگرها
کوته‌نوشت‌ها FOOF
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۷۷۸۳–۴۴–۰
پاب‌کم ۱۲۳۲۵۷
کم‌اسپایدر ۱۰۹۸۷۰
ChEBI CHEBI:47866
مرجع جی‌ملین
1570
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
SMILES

  • FOOF

InChI

  • InChI=1S/F2O2/c1-۳–۴–۲
    Key: REAOZOPEJGPVCB-UHFFFAOYSA-N

    InChI=1/F2O2/c1-۳–۴–۲
    Key: REAOZOPEJGPVCB-UHFFFAOYAK

خصوصیات
فرمول مولکولی O
2F
2
جرم مولی 69.996 g·mol
شکل ظاهری orange as a solid
چگالی 1.45 g/cm (at b.p.)
دمای ذوب −۱۵۴ درجه سلسیوس (−۲۴۵ درجه فارنهایت؛ ۱۱۹ کلوین)
دمای جوش −۵۷ درجه سلسیوس (−۷۱ درجه فارنهایت؛ ۲۱۶ کلوین) extrapolated
انحلال‌پذیری در other solvents decomposes
ترموشیمی
ظرفیت گرمایی
ویژه C
62.1 J/mol K
آنتروپی مولار
استاندارد S298
277.2 J/mol K
آنتالپی استاندارد
تشکیل ΔfH298
19.2 kJ/mol
انرژی آزاد گیبس (ΔG)
58.2 kJ/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

جستارهای وابسته

  • تری‌فلورید کلر

منابع

  1. ↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001). Inorganic Chemistry. Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.

پیوند به بیرون

  • Perfluoroperoxide in Linstrom, P.J.; Mallard, W.G. (eds.) NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69. National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg MD. http://webbook.nist.gov
  • D. Lowe. "Things I Won't Work With: Dioxygen Difluoride". In the Pipeline. Archived from the original on 8 July 2011. Retrieved 17 October 2015.
آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.