دوصدایی

«دوصدایی» را می‌توان با فاصلهٔ بین نت‌ها طبقه‌بندی کرد. به عنوان مثال فاصلهٔ بین نت دو تا می، سوم بزرگ است و این می‌تواند بخشی از یک آکورد ماژور باشد که از نت‌های دو، می و سل تشکیل شده‌است. هنگامی که نت‌های دوصدایی به صورت متوالی حرکت می‌کنند ملودیک و اگر هم‌زمان شنیده شوند، فاصلهٔ هارمونیک ایجاد می‌کنند.

سِری هارمونیک بر روی اساسی‌ترین نتِ گام ساخته شده‌است و بقیه صداهایی که بر اثر آن به وجود می‌آید، صدای فرعی می‌نامند. بنابراین اگر نت «دو»، پایه باشد، صدای دوم اکتاو و صدای سوم پنجم درست است. بدین ترتیب صداهای فرعی دیگری از سِری هارمونیک‌ها به وجود می‌آید که «پنجم درست» نزدیکترین صدا به نتِ پایه است و بر اساس دایره پنجم‌ها صدا را یک گام به جلو کشیده و یک سِری هارمونیک با صداهای فرعی جدید به وجود می‌آید. صداهای فرعی هر چقدر بالاتر می‌روند ضعیف‌تر می‌شوند و دارای همهٔ نت‌های گام هستند.

• پاور کورد
• کنترپوان

• منصوری، پرویز (۱۳۶۲). هارمونی تحلیلی. انتشارات پارت.