گارسیا د سیلوا

د سیلوا در شهر زافرا در ایالت باداخوس اسپانیا به دنیا آمد. او نخست در خدمت ارتش فلاندرز درآمد و سپس والی ایالت باداخوس گشت. در ۱۶۱۲م، فلیپ سوم، پادشاه اسپانیا و پرتغال، د سیلوا را به عنوان سفیر خود در دربار صفوی برگزید. وی مدتی طولانی در شهر گوا، به دلیل اختلاف عقیده بسیار با نایب سلطنه پرتغال از سفر به ایران بازداشته شد تا سرانجام در اکتبر ۱۶۱۷م به مقصد رسید. سفارت دسیلوا در پاسخ به دو فرستاده اخیر شاه عباس به دربار فلیپ سوم یعنی رابرت شرلی و دنگیز بیگ بود.

دسیلوا در طول مأموریت خود، اقدامات سیاسی مهمی انجام داد. ازجمله آنها پیمان اتحاد سه قدرت ایران، پرتغال و اسپانیا در مقابل دشمن دیرینه یعنی امپراتوری عثمانی بود.

دسیلوا به سفرهای فراوانی در ایران، از جمله شیراز، قم و اصفهان دست زد. او سفری به تخت جمشید داشت و در نامه‌ای به آلفونسو دل لا کوئه وا از شکوه آن تعریف بسیار کرد. این نامه در بین افراد صاحب علم آنزمان اروپا تأثیر بسیار گذاشت و به سرعت به زبانهای لاتین و انگلیسی ترجمه شد. او خاطرات کامل سفر خود را با نام Totius legationis suae et Indicarum rerum Persidisque commentarii به رشته تحریر درآورد. در سال ۱۶۶۷ م این نوشته‌ها توسط آبراهام دو ویکفورد (Abraham de Wicquefort) به زبان فرانسه ترجمه شد. دستخط اصلی امروز در کتابخانه ملی در مادرید نگهداری می‌شود و نخستین بار به صورت کامل در ۱۹۰۳م انتشار یافت.

در اصفهان وی با جهانگرد ایتالیایی، پیترو دلاواله، ملاقات داشت. خاطرات دسیلوا شامل جزئیات بسیاری در مورد جغرافیا، تاریخ و فرهنگ ایران است و از آن به عنوان مرجع معتبری در مورد ایران عصر صفوی استفاده می‌شود.

• طرح گارسیا د سیلوا از نقش‌برجسته‌های تخت جمشید

• طرح گارسیا د سیلوا از خط میخی یافته شده در تخت جمشید

ویکی‌پدیای انگلیسی