درختکاری

درختکاری (به انگلیسی: Arboriculture) کاشت، اداره و مطالعهٔ درختان، درختچه‌ها و ویره‌ها و دیگر گیاهان چوبی پایا است. این کار هم کارعملی و هم کار علمی است.

علم درختکاری چگونگی رشد گیاهان را مطالعه کرده و به شیوه‌های فرهنگی و محیط زیست آنها پاسخ می‌دهد. عمل درختکاری شامل تکنیکهای فرهنگی مثل انتخاب، کاشت، تربیت، کود دادن،کنترل آفات بیماری‌زا، هرس، شکل دادن و کندن است.

برای نامیدن فردی که در رشتهٔ درختکاری تمرین کرده یا مطالعه می‌کند از کلمهٔ درختکار یا متخصص درختکاری استفاده می‌شود.

جراح درخت معمولاً کسی است که برای برطرف کردن مشکلات و نگهداری درختان تربیت شده است و بنابراین بیشتر در بخشی از فرایند درختکاری مشارکت می‌کند و یک درختکار نیست.

مدیریت ریسک، مسائل قانونی، و ملاحظات زیبایی‌شناسی در رشته درختکاری نقش برجسته‌ای دارند. کسب و کارهای متفاوت نیازمند استخدام درختکاران هستند تا تحقیقات مربوط به خطرات درختان را تکمیل کرده و درختان را در محل مورد نظر برای تأمین تعهدات بهداشت حرفه‌ای مدیریت کند.

درختکاری در درجهٔ اول روی گیاهان منفرد چوبی و درختانی که برای اهداف دائمی مانند چشم‌انداز و مطبوع بودن معمولاً در باغ‌ها، پارکها، چشم انداز های شهری یا محیط‌های پرجمعیت، توسط درختکاران برای لذت بردن، حفاظت و بهرمندی انسان نگهداری می‌شد تأکید کرد. الان این کار جزئی از باغبانی علمی محسوب می‌شود.