تیم ملی فوتبال آلمان

در آلمان این تیم به صورت ساده Nationalmannschaft (تیم ملی)، DFB-Auswahl (منتخب DFB) یا Nationalelf

(یازده ملی پوش) خطاب می‌شوند در حالی که در رسانه‌هایی خارجی به آن‌رها Mannschaft (تیم) گفته می‌شود. از عبارت‌های Die Adler (عقاب‌ها) یا Deutsche Adler (عقاب‌های آلمانی) نیز گاهی استفاده می‌شود.

دوران ابتدایی

بین سال ۱۹۰۱–۱۸۹۹ قبل از تشکیل تیم‌های ملی در رده بین‌المللی تیم بین‌المللی آلمان ۵ بازی غیررسمی با انگلیس انجام داد که در همه این بازی‌ها، انگلیسی‌ها موفق به شکست آلمان‌ها شدند. ۸ سال بعد از تأسیس فدراسیون فوتبال آلمان، آلمان اولین بازی رسمی خود را با تیم ملی سوئیس انجام داد که سوئیس با نتیجه ۵ بر ۳ آلمان را مغلوب کرد. به‌طور تصادفی اولین بازی‌های تیم ملی آلمان بعد از جنگ جهانی اول و بعد از جنگ جهانی دوم و همچنین بعد از اتحاد آلمان همه مقابل سوئیس انجام شده‌است. حتی اولین قهرمانی آلمان در جام جهانی نیز در کشور سوئیس بوده‌است.

در سال‌های اولیه بازیکنان به وسیله DFB (فدراسیون فوتبال آلمان) انتخاب می‌شدند. در آن زمان هنوز مربی برای تیم انتخاب نشده بود. اولین مربی تیم ملی آلمان اتو نرتز بود که معلم مدرسه در شهر مانهایم بود و هدایت تیم ملی را از سال‌های ۱۹۳۶–۱۹۲۶ بر عهده گرفت. فدراسیون به دلیل رکود بزرگ توانایی اعزام تیم ملی به اروگوئه را در سال ۱۹۳۰ برای نخستین دوره جام جهانی فوتبال نداشت. اما ۴ سال بعد، در نخستین حضور خود در جام جهانی در ایتالیا، موفق به کسب مقام سوم شد. در سال ۱۹۳۶ که المپیک در شهر برلین برگزار شد تیم ملی عملکرد ضعیفی به نمایش گذاشت و سپ هربرگر به عنوان مربی آلمان منصوب شد. در سال ۱۹۳۷ بعد از برد ۸–۰ دانمارک در شهر برسلاو (وروتسواف) به نام یازده مردان برسلاو معروف شدند.

بعد از الحاق اتریش به آلمان نازی) در سال ۱۹۳۸ (آنشلوس) به دلیل درخواست سیاستمداران آلمان نازی، ۵ یا ۶ بازیکن حرفه‌ای اتریش به تیم ملی آلمان پیوستند تا در جام جهانی ۱۹۳۸ در فرانسه شرکت کنند اما تیم ملی آلمان در همان ابتدای کار از دور رقابت‌ها کنار رفت و بدترین نتیجه تاریخ جام جهانی آلمان کسب شد (صرف نظر از سال ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ که آلمان در این جام‌ها شرکت نکرد).

در زمان جنگ جهانی دوم تیم ملی آلمان بیش از ۳۰ بازی ملی انجام داد اما در سال ۱۹۴۲ همه بازیکنان تیم ملی برای انجام وظیفه سربازی فراخوانده شدند.

سه تیم ملی آلمان

به زمانی گفته می‌شود که بعد از جنگ جهانی دوم آلمان داری سه تیم بود آلمان غربی، آلمان شرقی و تیم ملی فوتبال زارلند.

شگفتی در برن

آلمان غربی به کاپیتانی فریتس والتر و سرمربیگری سپ هربرگر در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ موفق به کسب مقام قهرمانی شد. این قهرمانی در حالی به دست آمد که آلمان در دور گروهی مسابقات ۸–۳ مغلوب مجارستان شده بود اما در فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ آلمان ۶ دقیقه به پایان بازی با گل هلموت ران موفق به شکست مجارستان با نتیجه ۳ بر ۲ شد و به نظر کارشناسان شگفتی بزرگی در برن اتفاق افتاد.

دیدارهای به یاد ماندنی: گل ومبلی و بازی قرن

آلمان در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ به مقام چهارمی رسید و در جام جهانی فوتبال ۱۹۶۲ تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت. به دلیل نتایج نه چندان راضی‌کننده فدراسیون هدایت تیم ملی را بر عهده هلموت شون گذاشت. درجام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ آلمان شوروی را با یک گل شکست داد تا بازی فینال را در مقابل تیم میزبان یعنی انگلیس در ورزشگاه ومبلی برگزار کند. بازی در وقت‌های معمول ۲–۲ به پایان رسید اما ضربه بحث‌برانگیز جف هرست، که به اعتقاد آلمان از خط نگذشته بود، را کمک داور بازی گل اعلام کرد تا بازی ۳–۲ به سود انگلیس شود. در دقایق پایانی وقت اضافی انگلیس گل دیگری را به ثمر رساند تا بازی را انگلیس ۴–۲ برده و قهرمان شود.

در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۰ در مکزیک آلمان برای انتقام آمد. آن‌ها موفق شدند انتقام شکست ۴ سال قبل خود در مقابل انگلیس را بگیرند. سپس در مرحله نیمه نهایی به مصاف ایتالیا رفتند. در این بازی خاطره انگیز که بعدها از آن به عنوان بازی قرن یاد شد آلمان علی‌رغم بازی بسیار نزدیک و مصدومیت فرانتس بکن‌باوئر که شانه‌اش دررفته بود بازی را ۴–۳ واگذار کرد. اما اتفاق خوبی که برای آلمان‌ها در این جام رخ داد آقای گلی گرد مولر گلزن افسانه‌ای آلمان با ۱۰ گل زده بود. آلمان در بازی رده‌بندی با یک گل اروگوئه را شکست داد و به مقام سومی رسید.

قهرمانی در جام جهانی ۱۹۷۴

قبل از جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ آلمان موفق به قهرمانی اروپا در سال ۱۹۷۲شد و در فینال شوروی را با سه گل شکست داد و آماده جام جهانی شد. آلمان میزبان در فینال این رقابت‌ها به مصاف هلند رفت. تیمی که با اجرای توتال فوتبال بازی‌های درخشانی از خود به نمایش گذاشته بود و مدعی اصلی جام بود. در بازی فینال هلند با گل یوهان نیکنز یک بر صفر پیش افتاد اما بازی بسته و دقیق آلمان کار را برای هلند سخت کرد. آلمان با گل‌های پائول برایتنر و گرد مولر دومین قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرد.

اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰

در اروپا آلمان در بازی فینال مغلوب چکسلواکی شد. بازی در وقت قانونی ۲–۲ به پایان رسید اما در ضربات پنالتی آلمان ۵ بر ۳ بازی را واگذار کرد. از آن موقع به بعد تیم ملی آلمان هرگز در ضربات پنالتی مغلوب نشده‌است فقط دو مورد از دست دادن پنالتی دیده می‌شود که یکی از آن‌ها در نیمه نهایی جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ اولی اشتیلیکه پنالتی خود را از دست داد هر چند که در آخر آلمان بود که فرانسه را شکست داد. مورد دوم از دست دادن پنالتی لوکاس پودولسکی در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ مقابل صربستان بود. آلمان در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ واقع در آرژانتین نتوانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند و با باخت ۳ بر ۲ مقابل اتریش از گردونه رقابت کنار رفت و مربی موفق آلمان هلموت شون بازنشسته شد و هدایت تیم ملی آلمان را یوپ دروال بر عهده گرفت. تحت مربیگری یوپ آلمان موفق به فتح جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۰ شد. در جام جهانی ۱۹۸۲ آلمان‌ها نمایش خوبی داشتند و به مقام نایب قهرمانی مسابقات رسیدند. آلمان در بازی فینال ۳–۱ از ایتالیا باخت. بازی به یاد ماندنی برای آلمان‌ها در این جام برد تیم ملی فوتبال فرانسه بود که بازی ۳–۱ باخته را به تساوی ۳–۳ رساندند و در ضربات پنالتی پیروز بازی شدند.

قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۰

بعد از نتیجه ضعیف در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۴ آلمان با قدرت در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ حاضر اما بار دیگر در بازی فینال بازی را به آرژانتین و دیگو مارادونا باختند تا سومین نایب قهرمانی خود را تجربه کرده باشند. در سال ۱۹۸۸آلمان در مرحله نیمه نهایی جام ملتهای اروپا از هلند شکست خوردند. اما در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ با شکست دادن آرژانتین در فینال انتقام گرفته و لوتار ماتیوس کاپیتان آلمان سومین جام ژرمن‌ها را بالای سر برد. فرانتس بکن‌باوئر در کنار دیدیه دشان تنها کسانی در تاریخ فوتبال هستند که هم به عنوان مربی و هم به عنوان کاپیتان جام جهانی را فتح کرده‌اند.

دوران برتی فوگتس(۱۹۹۰–۱۹۹۸)

بعد از قهرمانی آلمان در جام جهانی دو کشور آلمان غربی و آلمان شرقی به هم پیوستند و بازیکنان خوبی مانند ماتیاس سامر و اولف کیرشتن در ترکیب تیم ملی آلمان قرار گرفتند. اولین بازی آلمان در عرصه بین‌المللی بعد از اتحاد جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ می‌باشد که دانمارک شگفتی ساز مسابقات شد و موفق به پیروزی برابر آلمان در فینال شد. مشکلی که آلمان در این دوران داشت کهولت سن بازیکنانش بود. آن‌ها عملکرد مناسبی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ نداشتند و بلغارستان موفق به شکست آلمان در دور یک چهارم نهایی مسابقات شد. در جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ آلمان موفق به کسب قهرمانی در این جام شد. با گل طلایی الیور بیرهوف که در وقت‌های اضافی بازی به ثمر رسید، بیرهوف به عنوان اولین بازیکنی لقب گرفت که گل طلایی را به ثمر رسانده‌است. این آخرین قهرمانی آلمان در سطح اروپااست. بعد از قهرمانی آلمان در این جام آن‌ها راهی فرانسه شدند تا در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ شرکت کنند. باز هم آلمان خوب کار نکرد و در مرحله یک چهارم نهایی با سه گل مغلوب کرواسی شد. بعد از این باخت آلمان، مربی تیم برتی فوگتس از سمت خود برکنار شد و به جای او اریش ریبک انتخاب شد.

دوران کان و بالاک

آلمان دچار افت شدیدی از لحاظ بازیکن شد اما در میان این مشکلات دو بازیکن شاخص آلمان الیور کان و میشائیل بالاک امیدبخش بودند. ابتدا در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ آلمان با عملکردی ضعیف از دور رقابت‌ها حذف شد و اریش ریبک از سمت خود استعفاء داد و به جای او رودی فولر مربی تیم ملی آلمان شد. تیم رودی فولر در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ به خوبی کار کرد و با درخشش دروازه‌بان افسانه ای الیور کان، میشائیل بالاک هافبک و میروسلاو کلوزه بهترین گلزن تمام ادوار جام جهانی تا مرحله فینال رفتند و این بار در فینال مغلوب برزیل شدند. بعد از این آلمان نتوانست موفقیت خود در جام جهانی ۲۰۰۲ را تکرار کند و در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ در دور گروهی حذف شدند و رودی فولر از سمت خود کنار رفت و یورگن کلینزمن به عنوان جانشین او انتخاب شد.

آلمان‌ها امید زیادی داشتند که درجام جهانی فوتبال ۲۰۰۶، که در کشور خودشان برگزار می‌شد، قهرمان شوند. آلمان در این بازی‌ها نتایج خوبی کسب کردند و با پیروزی در هر سه بازی مرحله گروهی و با شکست دادن تیم ملی فوتبال آرژانتین که یکی از تیم‌های آماده این جام بود پا به مرحله نیمه نهایی گذاشتند اما در این مرحله مغلوب تیم ملی فوتبال ایتالیا شدند. در مرحله رده‌بندی این مسابقات آلمان پرتغال را شکست داد و به مقام سوم دست یافت. میروسلاو کلوزه با زدن ۵ گل در این تورنومنت توانست جایزه کفش طلا را دریافت کند.

نسل جدید فوتبال آلمان با مربیگری لو (۲۰۰۶–۲۰۱۴)

پس از جام جهانی یواخیم لو که دستیار کلینزمن بود سرمربی آلمان شد. در این زمان سیاست فدراسیون فوتبال آلمان به پرورش بازیکنان جوان تغییر کرد و با مربیگری یواخیم لو در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ عملکرد خوبی داشت و با گذشت از سد پرتغال و ترکیه در مراحل یک چهارم نهایی و نیمه نهایی به فینال راه یافت ولی در مرحله فینال مغلوب تیم ملی فوتبال اسپانیا شد.

آلمانی‌ها با بازیکنانی کاملاً جوان مانند مسعود اوزیل، توماس مولر، تونی کروس، متس هوملس، سامی خدیرا و مانوئل نویر در بازی‌های جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ نیز خوش درخشیدند و با بردهای خیره کنند مقابل تیم‌های انگلیس (برد چهار بر یک) و آرژانتین (برد چهار بر صفر) کارشناسان را متحیر کرد. اما باز هم در مرحله نیم نهایی مغلوب اسپانیا شد. در مرحله رده‌بندی اروگوئه را شکست داد و به مقام سوم رسید. در این رقابت‌ها میروسلاو کلوزه با به ثمر رساندن ۱۴ گل در جامهای جهانی به رکورد گرد مولر آلمانی رسید و توماس مولر نیز توانست کفش طلا و جایزه بهترین بازیکن جوان را نصیب خود کند.

در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ آلمان یکی از قدرتمندترین تیم‌ها بود که با پیروزی در تمام بازی‌های خود در مرحله مقدماتی به این مسابقات صعود کرده بود. همچنین با توجه به قرار گرفتن آن‌ها در گروه مرگ (پرتغال، هلند و دانمارک) مسابقات به خوبی عمل کردند و تنها تیم این جام بودند که با ۹ امتیاز به مرحله یک چهارم نهایی صعود کردند. آلمان‌ها با شکست یونان در مرحله یک چهارم نهایی توانستند رکورد ۱۵ بازی ملی بدون باخت را از خود به جا بگزارند اما در نیمه نهایی ۲۰۱۲ با یک بازی عجیب در مقابل ایتالیا که اصلاً نشانی از آلمان آماده قبل از نیمه نهایی نداشت، بازی را ۲ بر ۱ واگذار کردند.

قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۴

در نهایت آلمان یواخیم لوو توانست در جام جهانی ۲۰۱۴ با شکست همه رقیبان از جمله پیروزی به یاد ماندنی ۷–۱ برابر برزیل میزبان و در نهایت شکست آرژانتین با اقتدار به مقام قهرمانی دست یابد. در این دوره از بازی‌ها میروسلاو کلوزه با دو گلی که در این رقابت‌ها به ثمر رساند از رونالدوی برزیلی پیشی گرفت و با ۱۶ گل بهترین گلزن ادوار جامهای جهانی لقب گرفت. همچنین آلمان تنها کشور اروپایی شد که در طول تاریخ موفق به قهرمانی در خاک قاره آمریکا شده‌است.

جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶

پس از قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۴، اولین تورنمنت رسمی تیم ملی آلمان در حالی آغاز شد که سه بازیکن عضو تیم قهرمان جام جهانی ۲۰۱۴ یعنی میروسلاو کلوزه، پر مرته ساکر و فیلیپ لام، از فوتبال ملی خداحافظی کرده بودند. تیم، در انتخابی رقابت‌های یورو شروع نا ناامیدکننده ای داشتند. آن‌ها بازی اول خود را ۲–۱ به اسکاتلند در خانه باختند و در بازی بعدی نیز برای اولین بار در تاریخ خود مغلوب لهستان شدند. پس از دو شکست متوالی، به تساوی ۱–۱ مقابل ایرلند رضایت دادند و اولین پیروزی خود را در مقابل جبرالطارق با نتیجه ۴ بر ۰ بدست آوردند. آخرین بازی خود در پایان سال را نیز مقابل اسپانیا انجام دادند. مشکلات بازی‌های ملی همچنان ادامه‌دار بود، مساوی و باخت به ایرلند کار را برای آلمان سخت می‌کرد. اما توانستند شکست مقابل لهستان و اسکاتلند را جبران و با پیروزی برابر گرجستان، صعود خود به رقابت‌های جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ را قطعی کنند.

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۶، المان با درخشش برابر اکراین، جام را با برد آغاز کردند. در بازی دوم مقابل لهستان به تساوی ۰–۰ رضایت دادند و با پیروزی ۱–۰ برابر ایرلند شمالی، به عنوان سرگروه گروه C رقابت‌ها به دور بعدی صعود کردند. تیم در یک‌هشتم نهایی مقابل اسلواکی قرار گرفت و با نتیجه ۳–۰ توانست به مرحله یک چهارم نهایی این رقابتها صعود کند. مرحله ای که المان توانست برای اولین بار ایتالیا را در یک تورنمنت شکست دهد. این بازی که یک بازی جنجالی بود، در وقت‌های عادی و اضافه با نتیجه ۱–۱ مساوی شد تا در ضربات پنالتی تیم برتر مشخص شود. در این بازی ۱۹ پنالتی زده شد و در آخر یوناس هکتور، آخرین پنالتی این مسابقه را تبدیل به گل کرد تا المان برای اولین بار ایتالیا را شکست دهد. در مرحله نیمه نهایی، آلمان با کشور میزبان یعنی فرانسه بازی کرد. تیم به دنبال چهارمین قهرمانی خود بود اما با شکست ۲–۰ مقابل فرانسه، به آلمان بازگشتند. این مسابقه دومین برد (در بازیهای رسمی) فرانسه مقابل المان پس از سال ۱۹۵۸ بود.

قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷

در ۲ ژوئیه سال ۲۰۱۷، آلمان با تیم دوم خود به با نام آلمان B شناخته می‌شد، وارد رقابت‌های جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۷ شد. آلمان با پیروزی ۱–۰ برابر شیلی در فینال توانست برای اولین بار قهرمان جام کنفدراسیون‌ها شود.

جام جهانی ۲۰۱۸

با وجود پیروزی در تمام مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ و قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷، تیم المان که به عنوان قهرمان دوره قبلی جام جهانی پا به روسیه می‌گذاشت، اولین بازی خود برابر مکزیک را به طرز عجیبی با نتیجه ۰–۱ واگذار کرد. این برای دومین بار از سال ۱۹۸۲ بود که المان اولین بازی خود را در جام جهانی می‌بازد. آلمان در دومین بازی خود برابر سوئد، با گل دقیقه ۵+۹۰ تونی کروس که دیرترین گل تاریخ جام جهانی بود امیدها را برای باقی ماندن در روسیه زنده نگه داشت. اما باخت ۰–۲ به کره جنوبی در شهر کازان، تیر خلاص را به کاروان مانشافت زد. این اتفاق در حالی رخ داد که المان هیچ وقت در مرحله گروهی جام جهانی حذف نشده بود جز در سال ۱۹۳۸ که مسابقات به‌طور گروهی برگزار نمی‌شدند.

یکی از مهم‌ترین دلایل حذف المان در جام جهانی، حواشی ایجاد شده قبل از تورنمنت بود. مسوت اوزیل و ایلکای گوندوگان که از مهاجران ترک تبار آلمان هستند، با گرفتن عکس با رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه حواشی زیادی را در آلمان ایجاد کردند که برای کاروان آلمان گران تمام شد. همچنین دیگر عامل مؤثر در ناکامی آلمان در جام جهانی روسیه، اختلافاتی بود که در بطن تیم به وجود آمده بود. بازیکنان جوان تر و جدیدتر تیم معتقد بودند که یوآخیم لوو نسبت به دو نسل متفاوت این تیم یعنی تیم برنده جام جهانی ۲۰۱۴ و تیم برنده جام کنفدراسیونها ۲۰۱۷ دیدگاه و رفتار تبعیض آمیزی دارد و تمایل او برای استفاده از بازیکنان قدیمی تیم بیشتر است. همین موضوع سبب اختلافاتی در درون اردوی مانشافت شده بود.

جام جهانی ۲۰۲۲

آنها در جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ در اولین مسابقه ی خود مقابل ژاپن با گُلهای دقیقه ۷۵ توسط ریتسو دوان و دقیقه ۸۳ توسط تاکامو آسانو با نتیجه ۲:۱ شکست خورد گلِ آنها از روی نقطه پنالتی توسط گندوغان زده شد و در نهایت با وجود پیروزی ۴ بر ۲ مقابل کاستاریکا برای دومین بار متوالی در مرحله گروهی حذف شد

تیم ملی آلمان بیشتر بازی‌های ملی خود را در ورزشگاه المپیک برلین انجام داده‌است اما ورزشگاه‌های دیگری نیز میزبان بازی‌های این تیم بوده‌اند. امروزه تیم ملی آلمان مسابقات خانگی خود را در میان استادیوم‌های مختلف این کشور به صورت چرخشی انجام می‌دهد. آنها تاکنون در ۴۳ شهر مختلف بازی‌های خانگی انجام داده‌اند؛ از جمله شهرهایی که در زمان گذشته جزئی از قلمرو آلمان بوده‌اند، مانند شهر وین اتریش که سه بازی بین سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۲ در آن جا انجام شد.

بازی‌های تیم ملی آلمان ۴۶ بار در شهر برلین که محل برگزاری اولین بازی خانگی آلمان (در سال ۱۹۰۸ برابر انگلیس) بود، انجام شده‌است. سایر شهرهای میزبان شامل هامبورگ (۳۴ بازی)، اشتوتگارت (۳۲ بازی)، هانوفر (۲۸ بازی) و شهر دورتموند هستند. یکی دیگر از مکان‌های قابل توجه، شهر مونیخ است که میزبان مسابقات مهمی در طول تاریخ فوتبال آلمان بوده‌است، از جمله فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ که آلمان غربی در برابر هلند به پیروزی رسید.

مسابقات رسمی و دوستانه تیم ملی آلمان توسط شبکه آرتی‌ال پخش می‌شود. سایر پخش کنندگان شبکه‌های آ.ار.د و زد د اف هستند. مسابقات تیم ملی آلمان در جام جهانی و جام قهرمانی اروپا، از پربیننده‌ترین رویدادهای تلویزیونی در آلمان هستند.

رقابت‌های بزرگ

جام جهانی

• قهرمانی (۴): ۱۹۵۴، ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۲۰۱۴
• نایب قهرمانی (۴): ۱۹۶۶، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۲۰۰۲
• مقام سومی (۴): ۱۹۳۴، ۱۹۷۰، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰
• جایگاه چهارمی (۱): ۱۹۵۸

جام ملت‌های اروپا

• قهرمانی (۳): ۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۹۶
• نایب قهرمانی (۳): ۱۹۷۶، ۱۹۹۲، ۲۰۰۸
• مقام سومی (۳): ۱۹۸۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶

بازی‌های المپیک تابستانی

• مدال طلا (۱): ۱۹۷۶
• مدال نقره (۲): ۱۹۸۰، ۲۰۱۶
• مدال برنز (۳): ۱۹۶۴، ۱۹۷۲، ۱۹۸۸
• جایگاه چهارمی (۱): ۱۹۵۲

جام کنفدراسیون‌ها

• قهرمانی (۱): ۲۰۱۷
• مقام سومی (۱): ۲۰۰۵

منبع

افتخارات کوچک

جام یو.اس.

• قهرمانی (۱): ۱۹۹۳

مسابقات صدمین سالگرد سوئیس

• قهرمانی (۱): ۱۹۹۵

مسابقات چهار ملت

• مقام سومی (۱): ۱۹۸۸

مسابقات آزتکا ۲۰۰۰

• مقام سومی (۱): ۱۹۸۵

ترکیب فعلی

بازیکنان زیر برای حضور در مسابقات مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ (اروپا) برابر لیختن‌اشتاین و ارمنستان به ترتیب در ۱۱ و ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱ به تیم ملی آلمان دعوت شدند.

بروز رسانی اطلاعات و آمار: تا ۲۹ مارس ۲۰۲۲ و بعد از بازی با هلند.

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه دروازه‌بان مانوئل نویر ۲۷ مارس ۱۹۸۶ ‏(۳۶ سال) ۱۰۹ ۰ بایرن مونیخ (کاپیتان) دروازه‌بان کوین تراپ ۸ ژوئیهٔ ۱۹۹۰ ‏(۳۲ سال) ۶ ۰ آینتراخت فرانکفورت دروازه‌بان اولیور باومان ۲ ژوئن ۱۹۹۰ ‏(۳۲ سال) ۰ ۰ هوفنهایم مدافع آنتونیو رودیگر ۳ مارس ۱۹۹۳ ‏(۲۹ سال) ۵۰ ۲ رئال مادرید مدافع نیکلاس زوله ۳ سپتامبر ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۳۷ ۱ بایرن مونیخ مدافع تیلو کرر ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۱۸ ۰ پاری سن-ژرمن مدافع لوکاس کلوسترمن ۳ ژوئن ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۱۶ ۰ لایپزیگ مدافع جاناتان تاه ۱۱ فوریهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۱۵ ۰ بایر ۰۴ لورکوزن مدافع بنیامین هنریکس ۲۳ فوریهٔ ۱۹۹۷ ‏(۲۵ سال) ۶ ۰ لایپزیگ مدافع دیوید رائوم ۲۲ آوریل ۱۹۹۸ ‏(۲۴ سال) ۵ ۰ هوفنهایم مدافع نیکو اشلوتربک ۱ دسامبر ۱۹۹۹ ‏(۲۳ سال) ۲ ۰ فرایبورگ هافبک یوزوآ کیمیش ۸ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۶۴ ۳ بایرن مونیخ هافبک ایلکای گوندوغان ۲۴ اکتبر ۱۹۹۰ ‏(۳۲ سال) ۵۶ ۱۴ منچستر سیتی هافبک مارکو رویس ۳۱ مهٔ ۱۹۸۹ ‏(۳۳ سال) ۴۸ ۱۵ بروسیا دورتموند هافبک لئون گورتسکا ۶ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۴۱ ۱۴ بایرن مونیخ هافبک یولیان برانت ۲ مهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۳۷ ۳ بروسیا دورتموند هافبک کای هاورتز ۱۱ ژوئن ۱۹۹۹ ‏(۲۳ سال) ۲۵ ۸ چلسی هافبک جمال موزیالا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۰۳ ‏(۱۹ سال) ۱۱ ۱ بایرن مونیخ هافبک یوناس هوفمان ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۹۲ ‏(۳۰ سال) ۱۰ ۲ بروسیا مونشن‌گلادباخ هافبک آنتون استش ۱۵ نوامبر ۱۹۹۸ ‏(۲۴ سال) ۱ ۰ ماینتس ۰۵ مهاجم توماس مولر ۱۳ سپتامبر ۱۹۸۹ ‏(۳۳ سال) ۱۱۲ ۴۳ بایرن مونیخ مهاجم تیمو ورنر ۶ مارس ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۴۹ ۲۲ باشگاه فوتبال لایپزیگ مهاجم لروی زانه ۱۱ ژانویهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۷ سال) ۴۲ ۱۱ بایرن مونیخ مهاجم سرژ گنابری ۱۴ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۳۱ ۲۰ بایرن مونیخ مهاجم لوکاس انمچا ۱۴ دسامبر ۱۹۹۸ ‏(۲۴ سال) ۴ ۰ وولفسبورگ مهاجم کریم ادیمی ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۰۲ ‏(۲۱ سال) ۳ ۱ ردبول زالتسبورگ

دعوت شده‌های اخیر

بازیکنان زیر در ۱۲ ماه گذشته به تیم ملی آلمان دعوت شده‌اند و همچنان شانس حضور مجدد در تیم ملی آلمان را دارا می‌باشند.

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه دروازه‌بان مانوئل نویر (کاپیتان) ۲۷ مارس ۱۹۸۶ ‏(۳۶ سال) ۱۰۸ ۰ بایرن مونیخ مدافع نیکلاس زوله ۳ سپتامبر ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۳۷ ۱ بایرن مونیخ مدافع نیکو اشلوتربک ۱ دسامبر ۱۹۹۹ ‏(۲۳ سال) ۰ ۰ فرایبورگ مدافع لوکاس کلوسترمن ۳ ژوئن ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۱۶ ۰ لایپزیگ مدافع روبین گوزنس ۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۴ ‏(۲۸ سال) ۱۳ ۲ آتالانتا مدافع متس هوملس ۱۶ دسامبر ۱۹۸۸ ‏(۳۴ سال) ۷۶ ۵ بروسیا دورتموند مدافع امره جان ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۹۴ ‏(۲۹ سال) ۳۷ ۱ بروسیا دورتموند مدافع مارسل هالستنبرگ ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۱ ‏(۳۱ سال) ۹ ۱ لایپزیگ مدافع رابین کخ ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۸ ۰ لیدز یونایتد مدافع فیلیپ ماکس ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۳ ‏(۲۹ سال) ۳ ۰ پی‌اس‌وی آیندهوون هافبک یزوا کیمیش ۸ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۷ سال) ۶۴ ۳ بایرن مونیخ هافبک یولیان دراکسلر ۲۰ سپتامبر ۱۹۹۳ ‏(۲۹ سال) ۵۶ ۷ پاری سن-ژرمن هافبک جمال موزیالا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۰۳ ‏(۱۹ سال) ۹ ۱ بایرن مونیخ هافبک فلوریان ویرتس ۳ مهٔ ۲۰۰۳ ‏(۱۹ سال) ۴ ۰ بایر ۰۴ لورکوزن هافبک محمود داهود ۱ ژانویهٔ ۱۹۹۶ ‏(۲۷ سال) ۲ ۰ بروسیا دورتموند مهاجم کریم ادیمی ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۰۲ ‏(۲۱ سال) ۳ ۱ ردبول زالتسبورگ مهاجم تیمو ورنر ۶ مارس ۱۹۹۶ ‏(۲۶ سال) ۴۷ ۲۱ لایپزیگ مهاجم امین یونس ۶ اوت ۱۹۹۳ ‏(۲۹ سال) ۸ ۲ آینتراخت فرانکفورت رکوردها بیشترین بازی ملی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۴. لوتار ماتئوس رکورددار بازی ملی در تیم ملی آلمان # بازیکن سال بازی ملی گل ۱ لوتار ماتئوس ۱۹۸۰–۲۰۰۰ ۱۵۰ ۲۳ ۲ میروسلاو کلوزه ۲۰۰۱–۲۰۱۴ ۱۳۷ ۷۱ ۳ لوکاس پودولسکی ۲۰۰۴–۲۰۱۷ ۱۳۰ ۴۹ ۴ باستیان شواینشتایگر ۲۰۰۴–۲۰۱۶ ۱۲۱ ۲۴ ۵ فیلیپ لام ۲۰۰۴–۲۰۱۴ ۱۱۳ ۵ ۶ یورگن کلینزمن ۱۹۸۷–۱۹۹۸ ۱۰۸ ۴۷ ۷ یورگن کولر ۱۹۸۶–۱۹۹۸ ۱۰۵ ۲ ۸ پر مرته‌ساکر ۲۰۰۴–۲۰۱۴ ۱۰۴ ۴ ۹ فرانتس بکن‌باوئر ۱۹۶۵–۱۹۷۷ ۱۰۳ ۱۴ ۱۰ توماس هسلر. تونی کروس ۲۰۰۹–۲۰۲۱ ۱۰۲ ۱۷ بهترین گلزنان میروسلاو کلوزه بهترین گلزن تیم ملی آلمان تا ۹ ژوئیه ۲۰۱۴. # بازیکن سال گل بازی ملی میانگین ۱ میروسلاو کلوزه ۲۰۰۱–۲۰۱۴ ۷۱ ۱۳۷ ۰٫۵۲ ۲ گرد مولر ۱۹۶۶–۱۹۷۴ ۶۸ ۶۲ ۱٫۱ ۳ لوکاس پودولسکی ۲۰۰۴–۲۰۱۷ ۴۹ ۱۳۰ ۰٫۳۸ ۴ یورگن کلینزمن ۱۹۸۷–۱۹۹۸ ۴۷ ۱۰۸ ۰٫۴۵ رودی فولر ۱۹۸۲–۱۹۹۴ ۴۷ ۹۰ ۰٫۵۲ ۶ کارل-هاینتس رومنیگه ۱۹۷۶–۱۹۸۶ ۴۵ ۹۵ ۰٫۴۸ ۷ اووه زلر ۱۹۵۴–۱۹۷۰ ۴۳ ۷۲ ۰٫۶۰ ۸ میشائل بالاک ۱۹۹۹–۲۰۱۰ ۴۲ ۹۸ ۰٫۴۳ ۹ توماس مولر –۲۰۱۰ ۳۹ ۱۰۶ ۰٫۳۷ ۱۰ الیور بیرهوف ۱۹۹۶–۲۰۰۲ ۳۷ ۷۰ ۰٫۵۳ سرمربیان تیم آلمان در سال ۱۹۲۶ صاحب اولین سرمربی خود شد. در این مدت از کارشناس علوم تربیتی تا مربی بدون گواهینامه مربیگری، و از سکاندار نرم‌خو تا ستاره‌های درخشان دنیای فوتبال، هدایت تیم ملی آلمان را بر عهده داشته‌اند. # سرمربی شروع پایان مدت سرمربیگری افتخارات ۱ اتو نرتز ۱۹۲۶ ۱۹۳۶ ۱۰ سال جام جهانی ۱۹۳۴ ۲ سپ هربرگر ۱۹۳۶ ۱۹۶۴ ۳۰ سال جام جهانی ۱۹۵۴ ۳ هلموت شون ۱۹۶۴ ۱۹۷۸ ۱۴ سال جام جهانی ۱۹۶۶ جام جهانی ۱۹۷۰ جام ملت‌های اروپا ۱۹۷۲ جام جهانی ۱۹۷۴ جام ملت‌های اروپا ۱۹۷۶ ۴ یوپ دروال ۱۹۷۸ ۱۹۸۴ ۶ سال جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰ جام جهانی ۱۹۸۲ ۵ فرانتس بکن‌باوئر ۱۹۸۴ ۱۹۹۰ ۶ سال جام جهانی ۱۹۸۶ جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸ جام جهانی ۱۹۹۰ ۶ برتی فوگتس ۱۹۹۰ ۱۹۹۸ ۸ سال جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ ۷ اریش ریبک ۱۹۹۸ ۲۰۰۰ ۲ سال - ۸ رودی فولر ۲۰۰۰ ۲۰۰۴ ۴ سال جام جهانی ۲۰۰۲ ۹ یورگن کلینزمن ۲۰۰۴ ۲۰۰۶ ۲ سال جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۵ جام جهانی ۲۰۰۶ ۱۰ یواخیم لوو ۲۰۰۶ ۲۰۲۱ ۱۵ سال جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ جام جهانی ۲۰۱۰ جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ جام جهانی ۲۰۱۴ جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۷ ۱۱ هانس‌دیتر فلیک ۲۰۲۱ تاکنون جستارهای وابسته تیم ملی فوتبال زنان آلمان عناوین و افتخارات تیم ملی فوتبال آلمان فهرست موفق‌ترین باشگاه‌های فوتبال آلمان پانویس ↑ اتحادیه فوتبال انگلستان بازی‌های تیم انگلیس را رسمی نمی‌داند و مسابقات تیم انگلیس را در سوابق رسمی تیم ملی فوتبال انگلستان به حساب نمی‌آورد. منابع ↑ "Germany: FIFA/Coca-Cola World Ranking". FIFA. Archived from the original on 15 September 2018. Retrieved 12 September 2013. ↑ "All matches of The National Team in 1908". DFB. Archived from the original on 23 October 2012. Retrieved 1 August 2008. ↑ "All matches of The National Team in 1912". DFB. Archived from the original on 22 October 2012. Retrieved 1 August 2008. ↑ "All matches of The National Team in 1909". DFB. Archived from the original on 10 June 2009. Retrieved 1 August 2008. ↑ "Germany". FIFA. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 14 January 2012. ↑ "Germany's strength in numbers". UEFA. Retrieved 14 January 2012. ↑ "Statistics – Most-capped players". DFB. Retrieved 11 October 2011. ↑ "Statistics – Top scorers". DFB. Retrieved 11 October 2011. ↑ «Best Teams of FIFA World Cup». the-top-twenty.com (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۱۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۲۹. ↑ "Olympic Football Tournament Montreal 1976". FIFA. Archived from the original on 19 January 2012. Retrieved 28 December 2011. ↑ Sports Around the World: History, Culture, and Practice ↑ heimatsport.de بایگانی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine – Ganz in Weiß: Die Adler tragen ihre neuen Kleider ↑ "Professor Otto Nerz". DFB (به آلمانی). Retrieved 13 March 2012. ↑ Muras, Udo (16 May 2007). "Nur Hitler konnte sie stoppen" (به آلمانی). Retrieved 7 March 2012. ↑ "All matches of The National Team in 1937". DFB. Archived from the original on 10 June 2009. Retrieved 1 January 2009. ↑ «who has won as player and coach». ↑ "Member Association - Germany - FIFA.com". www.fifa.com. Archived from the original on 29 December 2014. Retrieved 28 March 2020. ↑ "Olympic Football Tournament Montreal 1976". FIFA. Archived from the original on 19 January 2012. Retrieved 28 December 2011. ↑ "Mit Nmecha und fünf Rückkehrern vs. Liechtenstein und Armenien". فدراسیون فوتبال آلمان (به آلمانی). 5 November 2021. Retrieved 5 November 2021. ↑ "Team" (به آلمانی). فدراسیون فوتبال آلمان. 5 October 2018. Retrieved 10 October 2019. ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «سرمربیان تیم ملی فوتبال آلمان از ابتدا تا کنون | DW | 04.06.2012». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۶-۲۹. پیوند به بیرون DFB's German national football team page team.dfb.de DFB's statistics of the German team بایگانی‌شده در ۴ ژوئیه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine FIFA website: Germany FIFA World Cup victories Winner (1954, 1974, 1990) Runners-Up (1966, 1982, 1986, 2002) Third (1934, 1970, 2006, 2010) Fourth (1958) بایگانی‌شده در ۶ نوامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Schwarz und Weiß: A website about the German National Team in English RSSSF archive of Germany results Reports for all official matches RSSSF archive of most capped players and highest goalscorers