جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰

جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰
	لوگوی رسمی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰
جزئیات مسابقات
کشورهای میزبان	هلند; بلژیک
تاریخ برگزاری	۱۰ ژوئن – ۲ ژوئیه
شمار تیم‌ها	۱۶
شمار ورزشگاه‌ها	۸ (در ۸ شهر)
رده‌بندی نهایی
	فرانسه
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده	۳۱
گل‌های زده شده	۸۵ (۲٫۷۴ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران	۱٬۱۲۲٬۸۳۳ (۳۶٬۲۲۰ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)	پاتریک کلایورت; ساوو میلوشویچ لیوبینکو درولوویچ (۵ گل)
بهترین بازیکن(ـان)	زین الدین زیدان
	→ ۱۹۹۶ ۲۰۰۴ ←

جام ملت‌های اروپا۲۰۰۰ یازدهمین دوره مسابقات جام ملت‌های اروپا است و در حالی در دو کشور بلژیک و هلند برگزار شد که این برای اولین بار بود که دو کشور مشترکاً میزبانی این رقابت‌ها را به عهده می‌گرفتند، این دو کشور ۳۱ مسابقه را از ۱۰ ژوئن تا ۲ ژوئیه سال ۲۰۰۰ میلادی در هشت شهر مختلف برگزار کردند؛ چهار شهر در هلند و چهار شهر در بلژیک که در سال ۱۹۷۲ به تنهایی طعم میزبانی این رقابت‌ها را چشیده بود.

دور نهایی جام ملت‌های اروپا۲۰۰۰.

ورزشگاه‌های این دوره

روتردام	آمستردام	بروکسل	بروژ
ورزشگاه دکویپ ظرفیت: ۴۸٬۵۰۰	ورزشگاه آمستردام آرنا ظرفیت: ۵۱٬۵۰۰	ورزشگاه کینگ بودوئن ظرفیت: ۴۸٬۵۰۰	ورزشگاه یان برایدل ظرفیت: ۲۸٬۵۰۰

آیندهون	آرنهم	لیژ	شارلروآ
ورزشگاه فیلیپس ظرفیت: ۳۲٬۰۰۰	ورزشگاه خلره‌دوم ظرفیت: ۲۸٬۵۰۰	ورزشگاه موریس دوفراسن ظرفیت: ۲۹٬۰۰۰	ورزشگاه استاد پی ده شارلوا ظرفیت: ۲۸٬۰۰۰

ورزشگاه‌هایی که هلند برای برگزاری مسابقه‌ها آماده کرده بود از این قرار بودند: فاینورد (د کوییپ) در روتردام، آمستردامآرنا، فیلیپس در آیندهوون و ورزشگاه خلره‌دوم در آرنهم. و چهار ورزشگاه بلژیک هم این‌ها بودند: یان بریدل در بروژ، ورزشگاه موریس دوفراسن در لیژ، دو پیز دو شارلووا در شارلووا و کینگ بادوان در بروکسل. این ورزشگاه آخری همان هیسل بود که بازسازی شده بود و دیدارهای افتتاحیه و فینال در همین ورزشگاه برگزار شد.

مرحله گروهی بازی‌ها

۱۶ تیمی که به دور نهایی این بازی‌ها راه پیدا کرده بودند:

گروه اِی

مرحله گروهی با چند شگفتی همراه بود؛ یکی از آن‌ها عملکرد عالی پرتغال بود که هر سه بازی خود را در گروه A برد، از جمله برد سه بر دو مقابل انگلیس در حالی که دو بر صفر عقب افتاده بود و برد سه بر صفر مقابل آلمان که در آن سرجیو کونسیسائو هر سه گل را زد. انگلیسی‌ها که آلمان را یک بر صفر برده بودند انتظار داشتند تیمشان بهتر شده باشد اما این بار سه بر دو به رومانی باختند، آن هم با یک پنالتی دیرهنگام. انگلیس هرچند به حذف در مرحله گروهی عادت دارد و این سومین بار در چهار تورنمنت گذشته بود که این اتفاق برایش می‌افتاد، اما این برای آلمانی‌ها غیرمنتظره بود. آلمان که سایه‌ای از تیم قدرتمند سابق بود تنها امتیاز خود را از تساوی یک بر یک با رومانی گرفت که به عنوان تیم دوم به مرحله بعد صعود کرد.

گروه بی

بلژیک دیدار اول گروه B را مقابل سوئد برد، اما به ترکیه و ایتالیا باخت و حذف شد و این مایه ناراحتی شدید هواداران میزبان شد. ایتالیا هم هر سه بازی خود را برد.

گروه سی

در گروه C نبردی به‌یادماندنی بین یوگسلاوی و اسپانیا درگرفت. اسپانیا باید می‌برد تا صعود کند اما هنگامی که اسلوبودان کوملیه‌نوویچ در دقیقه ۷۵ گل زد یوگسلاوی سه بر دو پیش افتاد. اسپانیایی‌ها البته دو گل در وقت‌های تلف‌شده زدند و چهار بر سه پیروز شدند. البته یوگسلاوی که با اسلوونی سه بر سه مساوی کرده و نروژ را یک بر صفر برده بود هم پس از تساوی نروژ و اسلوونی صعود کرد.

گروه دی

هلند، دیگر میزبان بهتر کار کرد و طبق انتظار از گروه D به همراه فرانسه صعود کرد. هلند با بردن فرانسه در آخرین دیدار گروهی با نتیجه سه بر دو تیم اول شد. دانمارک قهرمان یورو ۹۲ حتی یک بازی را هم نبرد و جمهوری چک فینالیست یورو ۹۶ فقط دانمارک را برد.

بازی‌های یک چهارم نهایی و نیمه نهایی

در یک‌چهارم نهایی ایتالیا و پرتغال به شکست‌ناپذیری خودشان ادامه دادند و رومانی و ترکیه را بردند. پنالتی دیرهنگامی که رائول از دست داد باعث شد اسپانیا دو بر یک به فرانسه ببازد. اما هلند بهترین عملکرد این دور را داشت و یوگسلاوی را شش بر یک برد. هلند مقابل ایتالیا دو پنالتی را از دست داد (پاتریک کلایورت و فرانک دی‌بوئر) و برای چهارمین بار در هشت سال در ضربات پنالتی حذف شد. از ایتالیا هرچند جیان‌لوکا زامبروتا در دقیقه ۳۴ اخراج شد، اما فرانچسکو تولدو، بهترین بازیکن میدان ضربه پنالتی پل بوسفلت را مهار کرد و مردان دینو زوف به فینال رسیدند. فرانسه هم با یک پنالتی جنجالی پرتغال را در وقت اضافی برد. داور به دلیل هند آبل ژاویر در محوطه جریمه پنالتی گرفت و پرتغالی‌ها به پنالتی اعتراض داشتند. نونو گومژ اخراج شد و چندین بازیکن پرتغال با محرومیت‌های بلندمدت روبرو شدند. زین‌الدین زیدان خونسردی خود را حفظ کرد و گل طلایی را زد و فرانسه را به فینال رساند. File:Italy - France, 2 July 2000.jpg|thumb|چپ|The French and Italian teams preceding the final match on 2 July 2000.

فینال این دوره

ایتالیا در آستانه دومین قهرمانی خود بود که فرانسه شرایط را تغییر داد. آن‌ها به عنوان اولین تیمی شناخته شدند که پس از قهرمانی در جام جهانی بلافاصله قهرمان یورو هم می‌شوند. روژه لومر و دینو زوف در ترکیب تیم‌هایشان دست برده بودند و یوری جورکائف و کریستف دوگاری در ترکیب اصلی فرانسه به میدان رفتند و مارکو دل‌وکیو در ایتالیا جانشین فیلیپو اینتزاگی شده بود. بازی دو تیم به وقت اضافی کشیده شد و فرانسه مصمم بود که شکست را به پیروزی تبدیل کند. در دقیقه ۱۰۳ بود که دیوید ترزگه روی سانتر روبر پیرس با ضربه‌ای مهار نشدنی سقف دروازه ایتالیا را به لرزه درآورد و فرانسه با این گل طلایی قهرمان شد و دیدیه دشان جام را به فرانسه برد.

.

داوران این دوره

داوران	کمک داوران	داوران چهارم
Günter Benkö	Yury Dupanov	Michel Piraux
Kim Milton Nielsen	Roland Van Nylen	کایروس واساراس
جمال الغندور	Ivan Lekov	Terje Hauge
گراهام پل	Jens Larsen	لوبوس میشل
Gilles Veissière	Philip Sharp
مارکوس مرک	Jacques Poudevigne
پیرلوئیجی کولینا	Kurt Ertl
Dick Jol	Sergio Zuccolini
Vítor Melo Pereira	Dramane Dante
Hugh Dallas	Emanuel Zammit
José García Aranda	Jaap Pool
آندرس فریسک	Eddie Foley
Urs Meier	Nicolae Grigorescu
	Igor Sramka
	Carlos Martín Nieto
	Leif Lindberg
	Turgay Güdü

گروه بندی رقابت‌ها

سیدبندی رقابت‌ها	سید ۱	سید ۲	سید ۳
آلمان (مدافع عنوان قهرمانی) بلژیک (میزبان) اسپانیا (best UEFA coefficient) هلند (میزبان)	چک نروژ رومانی سوئد	فرانسه ایتالیا پرتغال یوگسلاوی	دانمارک انگلستان اسلوونی ترکیه

نتایج

ساختمان اصلی شهر آمستردام هلند و تصویر ادگار داویدس هک شده روی آن.

All times local (CEST/یوتی‌سی ۲:۰۰+)