بیدخون

این شهر در ۷ کیلومتری سمت مغرب دهنو و ۵ کیلومتری شرق عسلویه واقع شده‌است. از شمال [کوه، از جنوب هاله نابند، از مغرب عسلویه، و از سمت مشرق به کوه محدود می‌گردد.

رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت در معرفی بیدخون این گونه می‌نویسد: بیذخان، بیدخان که خان پسوند مکانی و از کلمه خانه و خان گرفته شده‌است. خان به معنای چشمه نیز می‌باشد. بیذ یا بیذه یا بیاذه و بیذق و بیدق از یک ریشه‌اند و به معنای سرباز و مردان جنگی باشد که در حرکت چابک‌اند. کلمه پیاده از همین ریشه است. پیاده به‌معنای کسی است که بر پایش راه می‌رود و بیذق یا بیدق را سرباز شطرنج و به معنای راهنما و راهبر مسافرت نیز گفته‌اند. وجه تسمیه بیدخون را باید بیذق خانه یا بیدق خانه دانست و با توجه به‌وضعیت چشمه بیدخون و وجود آب انبارهای قدیمی و بزرگ در این منطقه می‌توان به وجود آموزش یا هسته نیروهای چابک و چالاک در این منطقه اشاره کرد که علاوه بر انتظام امور ساحل دریای فارس و مرزبانی، به راهنمایی کاروان‌های بازرگانی و کشتی‌های دریایی نیز کمک می‌کرده‌اند. بیدخون در کناره کوه و دریا و در کناره جنگل‌های حرا قرار گرفته‌است. حرا تنها درخت رویدنی و همیشه سرسبز در آب‌های شور خلیج فارس است. بیدخون در جغرافیای ایران نام کوهی در حدود سه هزار متر ارتفاع و از توابع کرمان است که در کنار آن روستاهای بیدوئیه و بیدستون قراردارد. بیدخون با چشمه آب شیرین‌اش از روزگار گذشته مورد توجه دریانوردان و مسافران سیراف و نایبند بوده‌است. رضا طاهری محقق تاریخ جغرافیای خلیج فارس با استناد به نام بیدخون در فارس نامه ابن بلخی بیدخون را روستای مهم در قرن‌های چهار و پنج می‌داند و بااشاره به ذکر چشمهٔ بیدخون در فارس نامه ناصری بیدخون را در جغرافیای تاریخی جنوب ایران مهم می‌داند. در فارس‌نامه ناصری آمده‌است: چشمه بیدخون واقع در بلوک مالکی و شمال قریه بیدخون آب آن از کوه دروک و میانه بلوک گله دار و بلوک مالکی برخاسته و به مسافت صد گز و بیشتر و از کوه به دره ریخته و چون از دره به کوه بیرون رود در حوالی قریه بیدخون باغ‌ها و زراعت را آب دهد و در تمامی سواحل دریای فارس چشمه‌ای آب شیرین، گواراتر از این چشمه یافت نشود.

• از مروارید تا نفت / تاریخ خلیج فارس از بندر کنگان تا عسلویه، رضا طاهری، انتشارات داستاسرا
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).