بطین
بُطِین (شِکمک) یا دلتا بره یک ستاره است که در صورت فلکی بره (برج حمل) قرار دارد.
| اطلاعات رصدی مبدأ J2000 اعتدال J2000 | |
|---|---|
| صورت فلکی | بره |
| بعد | ۰۳ ۱۱ ۳۷.۷۶۵۵ |
| میل | +۱۹° ۴۳′ ۳۶.۰۳۹″ |
| قدر ظاهری (ع) | ۴.۳۵ |
| مشخصات | |
| نوع طیف | K2III |
| شاخص رنگ U−B | 0.87 |
| شاخص رنگ B−V | 1.03 |
| شاخص رنگ R−I | 0.51 |
| اخترسنجی | |
| سرعت شعاعی (Rv) | ۲۴.۷ ک.م./ث |
| حرکت خاص (μ) | بعد: ۱۵۴.۶۱ mas/yr میل: -۸.۳۹ mas/yr |
| اختلاف‌منظر (π) | ۱۹.۴۴ mas |
| قدر مطلق (MV) | ۵.۳۷۶ |
| جزئیات | |
| جرم | ۰.۸ M☉ |
| شعاع | ۰.۹ R☉ |
| درخشندگی | ۰.۴ L☉ |
| درجه حرارت | ۳,۵۰۰–۵,۰۰۰ کلوین |
| نام‌گذاری‌های دیگر | |
| ارجاعات پایگاه‌های داده | |
| سیمباد | اطلاعات |
نام بطین را ابوریحان بیرونی در آثار خود به‌کار برده و این نام از آنجا برداشت شده‌است. در متون قدیمی فارسی و عربی نام بطین را برای سه ستاره کم‌نور که در صورت فلکی دیگ‌پایه (شلیاق) واقع شده به‌کار می‌بردند و در کتاب جهان دانش در وصف آن‌ها آمده‌است که «سه ستارهٔ تاریکند بر شکل مثلثی بر دنبهٔ حمل، میان ایشان و میان شرطین مقدار نیزه‌ای است و ماه گاه گاه او را بپوشاند.»
بطین در صبح الاعشی این‌گونه توصیف شده که «از ستارگان منازل قمر است و آن تصغیر بطین است و از اینرو مصغر شده است تا فرقی میان آن و بطن‌الحوت یکی دیگر از منازل قمر باشد و بطین سه ستاره است به‌شکل دیگ‌پایه‌ها یا مثلث شکلی که دیگ را هنگام طبخ بر آن نهند و آن نزدیک بطن‌الحمل است یکی ستارهٔ آن تابان و دو دیگر کم‌نورند و این دو پس از طلوع ستاره تابان برآیند.
سعدی نیز می‌گوید:
- ماه و پروین را نگر در قد او
- همچنان کز بطن ماهی در بطین.
منزل دوم از منازل ماه نیز بطین نامیده می‌شد.
منابع
- ↑ لغتنامه دهخدا: بطین.