تابندگی

تابندگی (به انگلیسی: Radiance) نشان می‌دهد که چه مقدار از توان ساطع، بازتاب، ارسال یا دریافت شده توسط یک سطح توسط یک سیستم نوری که از زاویه دید مشخصی به آن سطح نگاه می‌کند، دریافت می‌شود. در این مورد، زاویه ثابت مورد نظر، زاویه ثابتی است که به ورودی مردمک سیستم نوری فرومی‌رود. از آنجایی که چشم یک سیستم نوری است، درخشندگی نشانگر خوبی از میزان روشنایی یک جسم است. به همین دلیل، تابندگی و درخشندگی هر دو را گاه «درخشش» می‌نامند. اکنون این استفاده منع شده‌است (برای بحث به مقاله درخشش مراجعه کنید). استفاده غیر استاندارد از «درخشش» برای «تابش» در برخی زمینه‌ها، به ویژه فیزیک لیزر، همچنان ادامه دارد.