برآمدگی پلک

برآمدگی‌های خیلی کوچک نیاز به درمان ویژه‌ای ندارند و معمولاً به مرور زمان خوب می‌شوند. شالازیون‌های بزرگ‌تر به دو دلیل نیاز به درمان دارند:

1. شالازیون‌های بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشکل ساز هستند، ضمن آن‌که بهبود خودبخودی آن‌ها ممکن است چندین ماه طول بکشد.
2. برآمدگی‌های بزرگ به خصوص در پلک بالایی روی قرنیه فشار می‌آورند و با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می‌شوند.

روش اصلی درمان شالازیون، جراحی آن است که با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد. روش دیگر تزریق داروهای استروئیدی در داخل ضایعه در لبه پلک است که معمولاً در مواردی به کار می‌رود که تعداد زیادی شالازیون کوچک وجود دارد که نمی‌توان آن‌ها را با جراحی خارج کرد.

در برخی از افراد شالازیون مکرراً عود می‌کند. در این حالت لازم است فرد حتماً باید بررسی شود زیرا:

1. گاهی اوقات بیماری‌های جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلک به صورت شالازیونهای مکرر تظاهر می‌کنند که تشخیص آن‌ها ضروری است.
2. در برخی از موارد بیماری‌های دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلک (بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح‌کننده چربی لبه پلک (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیونهای مکرر می‌شود. در این حالت کنترل این بیماری‌ها توسط چشم پزشک به جلوگیری از عود شالازیون کمک می‌کند.

• سایت بیمارستان چشم پزشکی نور [۱]