ابو محمد جابر بن افلح اشبیلی
جابر بن افلح (۱۱۰۰-۱۱۵۰ م ) ریاضی‌دان و منجم بزرگ مسلمان مخترع دستگاه اختریاب متولد اشبیلیه واقع در اندلس است.
| ابو محمد جابر بن افلح اشبیلی | |
|---|---|
Fictional portrait by Eulogia Merle for the Fundación Española para la Ciencia y la Tecnología (2011) | |
| زادهٔ | 1100 CE سویا (شهر)، اندلس (اسلامی) |
| درگذشت | 1150 CE |
| محل زندگی | خلافت |
| کار علمی | |
| دوره | دوران طلایی اسلام |
| رشته اصلی | اخترشناسی، ریاضیات |
| آثار برجسته | Iṣlāḥ al-Majisṭi (Correction of the Almagest) |
| ایده‌های برجسته | |
| تأثیر | ابن رشد، Nur ad-Din al-Betrugi |
مهمترین کتاب او در علم هیئت انتقادی بر مجسطی بطلمیوس است که به نام کتاب الحیات نامیده شده است.
وی است. او نظر بطلمیوس را به ویژه قرار دادن زهره و عطارد زیر خورشید بسیار مورد انتقاد قرار می‌دهد.
او جای آن‌ها را بالای خورشید معین می‌کند. کتاب هیئت او از این نظر قابل توجه است که در بخش نجوم آن فصلی را به مثلثات اختصاص می‌دهد و درباره آن بحث می‌کند. از جمله دیگر آثار او در زمینهٔ ریاضی به رساله شکل قطاع و شرح اصول اقلیدس می‌توان اشاره کرد.
اختراع
او یک ابزار مشاهده ای به نام تورکتوم یا اختریاب اختراع کرد ، یک رایانه مکانیکی برای تبدیل بین سیستم های مختصات کروی بود.