آزیتا لاچینی

آزیتا لاچینی در ۲۶ آذر سال ۱۳۱۷ در بازارچه قوام الدوله در کوچه وزیرنظام تهران متولد شد. سه سال پس از ازدواج زودهنگامش در سن ۱۱ سالگی همسرش درگذشت. حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر بود. وی به دلیل بارداری در سن کم فرزند پسرش را وقتی تنها چند ماهش بوده‌است از دست داده‌است. در یکی از مصاحبه هایش اذغان می‌دارد پس از مرگ همسرش زمانیکه آزیتا لاچینی ۱۳ ساله بوده‌است فرزند دختر دو ساله اش را از وی گرفته اند و او به منزل پدرش برگشته و تحصیلاتش را ادامه داده‌است. وی در سال ۱۳۳۴ مجدداً ازدواج کرده و حاصل این ازدواج ۵ فرزند است. از این میان دو فرزند پسر او به دلایل متفاوتی در جوانی در گذشته اند. وی کار گویندگی و اجرای نمایشنامه‌های رادیویی را در سال ۱۳۳۷ آغاز کرد. آزیتا لاچینی توسط شوهر دومش «امیر مظفرالدین لاچینی» به حیطه بازیگری وارد شد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید. در سال ۱۳۴۰ اولین کار خود در تئاتر را تجربه کرد و در سال ۱۳۴۱ در فیلم مسافری از بهشت به کارگردانی نصرت‌الله وحدت به عنوان بازیگر سینما به ایفای نقش پرداخت. آزیتا لاچینی پس از درگذشت همسر دوم اش با فیروز بهجت‌محمدی ازدواج کرد.

سینما

تلویزیون

دوبله

• فرهنگ سریال‌های تلویزیونی ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامه سینمایی «فیلم»، شماره ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸

• برنامه تلویزیونی هزار داستان شبکه نسیم. تاریخ بیست و سوم شهریور سال نود و هفت