پشتحدّ فاصل میان استخوان لگن و کتف انسان را پشت گویند. این عنوان در بابهای طهارت، صلات و دیات آمده است. ۱ - پشت در باب طهارتمستحب است برای آنکه صورت میّت رو به قبله بماند و در درون قبر به پشت نیفتد سنگ یا آجری در پشت وی بگذارند. ۲ - پشت در باب صلاتراست بودن مهره‌های پشت و گردن در حال قیام و نیز هموار بودن پشت و محاذی بودن گردن با آن در حال رکوع از مستحبات نماز است. [۲]
طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۶۴۲.
۳ - پشت در باب دیاتدیۀ شکستن پشت و نیز وارد کردن ضربه بر پشت به حدّی که موجب خمیدگی و قوزپشتی گردد و یا نتواند بنشیند، دیۀ کامل است و اگر بهبود یابد به‌گونه‌ای که بتواند بنشیند یا راه برود، بنابر آنچه به مشهور نسبت داده شده، یک سوم دیه ثابت می‌شود؛ لیکن بنابر قول دیگر، اگر به‌طور کامل خوب شود، دیه‌اش یک دهم دیۀ کامل است. اگر با شکسته شدن پشت، پاها نیز آسیب ببینند و شل شوند، یک دیه برای پشت و دو سوم دیه برای پاها ثابت می‌شود و چنانچه توان راه رفتن و آمیزش را از فرد آسیب دیده بگیرد، بزهکار باید دو دیۀ کامل بپردازد. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۲۶۷. |