فضیلتفضیلت، شرف و برتری ؛ مقابل نقیصه است. ۱ - بررسی لغویفضیلت گاه صفت شخص قرار می‌گیرد، گاه صفت مکان و گاهی صفت زمان . ۲ - احکام مرتبطاز احکام آن در بابهایی چون اجتهاد و تقلید ، صلات و حج سخن گفته‌اند. ۲.۱ - در اجتهاد و تقلیدچنانچه دو مجتهد جامع شرایط در فضیلت برابر باشند، فرد عامی در تقلید از هر یک از آن دو مخیر است. ۲.۲ - در صلاتمستحب است در صف اول نماز جماعت ، صاحبان فضیلت، همچون عالمان و پرهیزکاران قرار گیرند. مجادله و بحث با دیگری به قصد اظهار فضیلت و چیرگی بر او حرام است. ۲.۳ - در حجبرخی مکانها نسبت به برخی دیگر فضیلت دارند، مانند مشاهد مشرّفه ، مکّه مکرّمه و مساجد، بویژه مسجدالحرام ، مسجد‌النبی صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله و مسجد‌کوفه ؛ چنان که بعضی زمانها نیز بر بعضی دیگر فضیلت دارند، مانند ماههای رمضان ، شعبان و رجب ، روز جمعه و عرفه و اعیاد اسلامی ، همچون عید غدیر ، فطر و قربان . طاعت و بندگی در این مکانها و زمانها دارای اجر و پاداش بیشتری است؛ چنان که گناه و نافرمانی در آنها، عقوبت شدیدتری را درپی دارد. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۷۰۲، برگرفته از مقاله «فضیلت». |