عنفعُنف به معنی خشونت و بی رحمی است. ۱ - تعریف عنفعنف در لغت به معنای خشونت و بی رحمی در برابر رفق و مدارا است. این واژه با اضافه زنا به آن در کلمات معاصران، از جمله استفتائات آمده است و به معنای زنا کردن با توسل به زور، اجبار و تهدید و بدون رضایت زن می‌باشد. زنای به عنف در کلمات فقها تحت عنوان زنا به اجبار و اکراه مطرح شده و در روایات با عنوان « غصب فرج » آمده است. ۲ - حد زنای به عنفحد زنای به عنف، قتل زناکار است؛ خواه محصن باشد یا غیر محصن [۵]
جامع المسائل (فاضل)، ج۱، ص۴۹۴.
[۶]
استفتائات جدید (مکارم) ۲، ص۴۸۹.
[۷]
استفتائات جدید (مکارم) ۲، ص ۵۱۰.
۳ - مهر المثلزنای به عنف موجب ثبوت مهر المثل بر زانی است؛ خواه زن باکره باشد یا غیر باکره. [۹]
فقه الامام جعفر الصادق، ج۵، ص۲۷۰.
در زنای به عنف، اگر زن در مقام دفاع از خود مرد را به قتل برساند، دیه‌ای بر عهده او نیست. ۴ - عنف از ناحیه زنبه تصریح برخی، چنانچه عنف از ناحیه زن باشد و او با توسل به خشونت و تهدید، مرد را وادار به زنا کند، حکم زنای به عنف بر زن جاری نمی‌شود. [۱۱]
استفتائات جدید (مکارم)، ج۱، ص۳۵۱.
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۹۷، برگرفته از مقاله«عنف». |