طربطَرَب، سبکی و نشاط ناشی از شدت اندوه یا خوشحالی می‌باشد. ۱ - کاربرد فقهیاز آن به مناسبت در باب تجارت در بحث غنا سخن گفته‌اند. ۲ - تعریف طربطرب عبارت است از سبکی و نشاطی که بر اثر شدت اندوه یا خوشحالی بر انسان عارض می‌شود. ۳ - اختلاف نظر فقهاء در معنای غنافقها در معنای غنا اختلاف نظر دارند. برخی در تعریف آن، طرب‌آور بودن را قید کرده‌اند. بنابراین، غنا عبارت است از آوازی که شنونده را به طرب آورد. این قول به مشهور نسبت داده شده است. [۲]
رسالة فی تحریم الغناء، ج۱، ص۳۶.
[۳]
رسالة فی الغناء، ج۱، ص۶۲۲.
۴ - مقصود از طرب‌آور بودنآیا مقصود از طرب‌آور بودن، طرب‌آور بودنِ بالفعل است یا طرب‌آور بودن شأنی و اقتضایی را نیز در برمی‌گیرد؛ بدین معنا که بدون وجود مانع طرب‌آور باشد؛ هرچند بالفعل به سبب وجود مانع طرب‌آور نیست؟ برخی گفته‌اند:مقصود اعم از طرب آور بودن بالفعل و شأنی و اقتضایی است. [۵]
کتاب المکاسب، ج۱، ص۲۹۱.
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۱۸۲، برگرفته از مقاله طرب. |