صومعهصومعه بنایی است با سری بلند و باریک که ترسایان مسیحی برای عبادت در آن عزلت می‌گزینند. [۱]
لسان العرب، واژه «صمع».
۱ - کاربرد فقهیاز آن در باب جهاد سخن گفته‌اند. ۲ - صومعه در قرآنصومعه مفرد «صوامع» است که در قرآن کریم به صورت جمع به کار رفته است. ۳ - صومعه در روایاتبه جهت شباهت مناره به صومعه، در برخی روایات و کلمات فقها ، صومعه به معنای مناره نیز به کار رفته است. در روایتی استحباب شش رکعت نماز در مسجد منی در اصل صومعه وارد شده است، [۳]
کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۱۹.
فقیهان، مراد از اصل صومعه را پایین مناره و یا عمارت پایین آن دانسته‌اند. [۶]
مرآة العقول، ج۱۸، ص۲۱۲.
۴ - کراهت اذان گفتن در صومعهکراهت اذان گفتن در صومعه نیز در کلمات برخی از قدما آمده است. برخی، مراد از آن را مناره [۹]
البیان، ص۱۳۹.
و گروهی هر سطح بلند دانسته‌اند. [۱۱]
بحار الانوار، ج۸۴، ص۱۴۸.
برخی نیز احتمال داده‌اند که مراد از آن بنایی خاص غیر مناره یا خصوص همان صومعه نصارا باشد. [۱۲]
الفوائد الملیّة، ص۱۵۴.
۵ - در امان بودن راهبان عزلت گزیدهراهبانی که در صومعه عزلت گزیده و خود را وقف عبادت کرده‌اند و به کار دیگری اشتغال ندارند، در صورت ناتوان بودن در جنگیدن و عدم تقویت فکری و نظری کفار در جنگ و خطرناک نبودن وجودشان برای مسلمانان ، کشته نمی‌شوند. ۶ - حکم احداث صومعه در کشور اسلامیاحداث صومعه در کشور اسلامی برای راهبان جایز نیست؛ اما صومعه‌هایی که از قدیم داشته‌اند، در دست‌شان باقی می‌ماند. ۷ - پانویس
۸ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۱۱۵، برگرفته از مقاله صومعه. |