سرساماز عنوان سرسام در فقه استفاده شده است. ۱ - معنای سرسام سرسام نوعى اختلال روانى می باشد. ۲ - تبیین معنای سرسامسرسام، مرکب از دو کلمه فارسى «سر» و «سام» به معناى ورم و آماس است. سرسام به معناى آماس سر مىباشد که نوعى بیمارى روانى با شروع حاد و همراه با اختلال در مغز است که ممکن است با اختلال در دریافت، پذیرش و به خاطر آوردن اطلاعات، و توهم همراه باشد. [۱]
لغت نامه دهخدا
[۲]
فرهنگ بزرگ سخن
۳ - کاربرد سرسام در فقهاز آن به مناسبت در باب وصیت و نکاح نام بردهاند. ۴ - احکام سرسامدر صورتى که سرسام موجب زوال عقل شود، احکام دیوانه بر مبتلا به آن جارى مىگردد. برخى فقها سرسام را از بیماریهاى خطرناکى برشمردهاند که غالبا منجر به مرگ مىگردد؛ از این رو، احکام بیمارى منجر به مرگ بر آن بار مىشود. در نتیجه فرد مبتلا به این بیمارى نمىتواند در بیش از یک سوم مال خود، به وصیت و مانند آن تصرف کند. ۵ - پانویس
۶ - منبعجمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۳۱. |