زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

زشتی





زشتی ظاهری صفتی است که در مقابل زیبایی ظاهری استفاده می شود.


۱ - معنای زشتى‌



زشتى مقابل زیبایى است.

۱.۱ - کاربرد زشتی در فقه


از آن در بابهایى نظیر نکاح، خلع، دیات و نیز مسایل مستحدثه سخن گفته‌اند.

۱.۲ - احکام زشتی در شیر دادن وطلاق خلع


انتخاب دایه زشت صورت جهت شیر دادن کودک مکروه است
از شرایط طلاق خلع کراهت داشتن زن از شوهر است. این کراهت یا ذاتى است و یا عارضى. ذاتى همچون زشت رو یا زشت خو بودن شوهر.

۱.۳ - احکام زشتی در دیه


دیه سِمحاق (جراحتى که در گوشت نفوذ کرده و به پرده استخوان رسیده است) به قول برخى قدما پانصد درهم است و چنانچه در صورت رخ دهد، دیه آن به مقدار زشتى پدید آمده در صورت، محاسبه مى‌گردد
دیه گونه‌اى که پس از جراحت و شکاف برداشتن التیام یافته، لیکن اثر آن بر چهره باقى مانده و موجب زشتى آن گردیده پنجاه دینار است.
به قول برخى قدما، در جنایت بر ریش، که موجب از بین رفتن پرپشتى آن و روییدن موهاى کم پشت و تُنُک شده، ارش ثابت است؛ خواه حالت جدید موجب زشتى صورت مجنی علیه گردد یا زیبایى آن. اما اگر محاسن هنگام جنایت تُنُک بوده و پس از آن موهاى پرپشت روییده باشد، در صورت بروز زشتى در صورت، ارش ثابت است و اگر زیباتر از اول گردد چیزى بر جانى نیست.
به تصریح برخى فقها، جراحى صورت جهت برطرف کردن زشتیهاى آن اشکال ندارد.

۲ - پانویس


 
۱. مکی عاملی، محمد بن جمال الدین، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه، ج۵، ص۱۶۸.    
۲. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۳، ص۴۱.    
۳. خویی، ابوالقاسم، منهاج الصالحین، ج۲، ص۳۰۷.    
۴. صدوق، محمد بن علی، المقنع، ص۵۱۲.    
۵. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۳۴۴.    
۶. سبزواری، عبدالاعلی، مهذب الأحکام فی بیان حلال و الحرام، ج۲۹، ص۲۰۳.    
۷. طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۷، ص۸۳.    
۸. تبریزی، میرزاجواد، صراط النجاة، ج۱، ص۵۴۴.    


۳ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،، ج‌۴، ص۲۳۵.    



رده‌های این صفحه : احکام رضاع | دیات | طلاق | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.