دواتمرکّب که در نوشتن از آن استفاده می‌شود را دوات گویند. از آن به مناسبت در بابهای طهارت، اجاره، و قضاء نام برده‌اند. ۱ - کتابت قرآن با دوات نجسکتابت قرآن با دوات نجس، حرام، و در فرض ارتکاب، محو آن در صورت امکان و تطهیر آن در صورت عدم امکان محو، واجب است. ۲ - نوشتن دعا بر کفن با تربت امام حسیندعاهایی که مستحب است بر کفن میّت نوشته شود، مانند جوشن کبیر و صغیر، بهتر است با تربت امام حسین علیه السّلام و یا با دوات آمیخته با تربت نوشته شود. ۳ - تهیه دوات برای اجیر بر نوشتناگر کسی برای نوشتن متنی اجیر شود، آیا تهیۀ دوات بر عهدۀ او است یا بر عهدۀ کسی که او را اجیر کرده است؟ گروهی قائل به قول اوّل شده‌اند. گروهی دیگر ملاک را عرف و عادت دانسته و در فرض فقدان عرف و عادت، قول دوم را اختیار کرده‌اند. [۹]
مفاتیح الشرائع ج۳، ص۱۱۱.
۴ - نوشتن حکم از سوی قاضی در صورت درخواستدر اینکه نوشتن حکم صادر شده از سوی قاضی، در صورت درخواست مدّعی، بر او واجب است یا نه، اختلاف است. بنابر قول به وجوب، هزینۀ کاغذ، قلم و دوات از بیت المال برداشته می‌شود و در صورت عدم آن بر عهدۀ درخواست کننده است. [۱۴]
العروة الوثقیٰ (تکملة) ج۳، ص۵۰
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۶۶۰. |